29 ونِّي ش غَا يُوْوْثَان غَار ومݣِّيز نّش، ؤُش-اَس شك ؤُڒَا ذ اَمݣِّيز نّش نّغْنِي. ونِّي ذَاش غَا ييْسِين اَزدْجَاب نّش، اجّ-يث شك اَذَاش ييْسِي ؤُڒَا ذ ثَقْمِيجَات نّش.
ڒخْدّنِّي سُّوْسُوْفن خَاس خ وغمْبُوْب شَّاثن-ث س ڒْپُـوْنْيَاث. ڒبْعَاض زَّايسن تْسقَّاڒن-ث،
ڒحّْفن-اَس خ وغمْبُوْب نّس قَّارن-اَس: "إِوَا آ نَّبِي سِيوڒ، سّن ؤُو ش يُوْوْثِين زَّايْنغ!"
ونِّي ذَاش غَا يتَّارن شَان ثْمسْڒَايْث، ؤُش-اَس-ت. ونِّي ذَاش غَا يكّْسن ثِمسْڒَايِين نّش، وَار ث تتَّار شَا اَذَاش ثنْت يَارّ.
ينَّا-ٱس عِيْسَى مَانَايَا ڒخْدّنِّي يجّن زݣ يعسَّاسن يبدّن ذِنِّي يُوْشَا-ٱس يجّن ن وسقِّيڒ إِ عِيْسَى ينَّا-ٱس: "مَا س وَاوَاڒ-أَ إِي زِي غَا ثَارّذ خ اَرَّايس ن ڒْفُقَهَا؟"
ئِكَّر أَنَاس أَرَّايس ن ڒْفُقَهَا يُوْمَر يِنِّي يبدّن اَك بُوْلُس اَث ؤُوْثن غَار وقمُّوْم.
قَا عَاذ ذِي ثْسَعَّات-أَ ندْجُوْز، نْفُوْذ، أَقَانغ س يخَارْطِيطن، تْمَرَّاثن-اَنغ، وَار غَارْنغ مَانِي غَا نْدُوْرَّا.
خْمِي كنِّيو تمْشَرَّاعم اَك وَايَاوْيَا، أَتَاف صَافِي ثخْسَرم. إِيوَا حْسن إِ كنِّيو مڒَا تْوَاضڒْمم نِغ تْوَاغشّم.
أَقَا ثْصبَّرم ؤُڒَا ذ يِنِّي إِي كنِّيو يتَارَّان ذ يسمْغَان، ذ يِنِّي إِي كنِّيو يتتّن، ذ يِنِّي إِي خَاوم يتْبُوْصَرن، ذ يِنِّي إِي ذِي يدْجَا تَّكبُّر، ذ يِنِّي إِي كنِّيو يشَّاثن س يسقِّيڒن.
لِأَنَّا يمحْبَاس قِّيمن ذَايْوم ذݣ وُوْڒ. عَاوذ ثصْبَارم س ڒفْرَاحث وَامِي ذَاوم كّْسِين اَݣْڒَا نْوم، تُوْغَا تسّْنم عَاذ اَغَارْوم يِيڒِي يجّن ن وَاݣْڒَا حْسن زݣ ونّغْنِي، يتْدُوْمَان.