26 يَا ڒفْضِيحث نْوم مڒَا تْشكَّرن-كنِّيو يِوْذَان مِينْزِي اَمُّو إِي يݣِّين ڒجْذُوْذ نْسن إِ يِنَّي يتَارَّان يخف نْسن ذ لْأَنْبِيَا.
حْضَام يخف نْوم زݣ يِنِّي يتَارَّان يخف نْسن ذ لْأَنْبِيَا. تَاسن-د غَارْوم اَم شَان ن يحُوْڒِيْين وَلَكِن ذݣ وُوْڒَاون نْسن ذ وشَّانن يوْعَرن.
يَا ڒفْضِيحث نْوم آ يِنِّي يجِّيوْنن ڒخُّو، مِينْزِي اَكنِّيو يڒْقف جُّوْع. يَا ڒفْضِيحث نْوم آ يِنِّي يضحْشن ڒخُّو، مِينْزِي اَذ تْخِيّْقم اَذ تْرُوْم.
مَعْلِيك كنِّيو زِي دُّنشْت-أَ، إِڒِي كنِّيو ثْعِيزّم خ دُّنشْت-أَ. وَلَكِن كنِّيو وَار ثدْجِيم شَا زِي دُّنشْت. نش يخْضَرغ-كنِّيو زِي دُّنشْت-أَ، س مَانَاينِّي تْعِيفَّا-كنِّيو دُّنشْت.
دُّنشْت وَار ثْزمَّر شَا اَكنِّيو ثْعِيفّ، نش تْعِيفَّا-ٱيِي دُّنشْت مِينْزِي شهّْذغ قَا ڒخْذَايم ن دُّنشْت-أَ ذ ثِعفَّانِين.
لِأَنَّا يِيْنَا وَار خدّْمن شَا إِ سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح، خدّْمن غِير إِ وعدِّيس نْسن وَاهَا. س وَاوَاڒ يِيزِيضن ذ لْمُهَوَاضَا يزوّْقن خدّْعن ؤُڒَاون ن يِنِّي إِي ذِي ثدْجَا نِّيّث.
آ يِنِّي يخدّْعن، كنِّيو مَا وَار ثسِّينم شَا بلِّي ونِّي يتخْسن دُّنشْت-أَ ذ ونِّي ذ ڒْعَذُو ن أَربِّـي؟ وَاه، ونِّي يخْضَرن دُّنشْت-أَ قَا نتَّا نِيشَان ذ ڒْعَذُو ن أَربِّـي.