20 ئِيْسِي ثِيطَّاوِين نّس عِيْسَى غَار يمحْضَارن نّس ينَّا-ٱسن: "سَّعْذ نْوم آ ڒْمُسَاكِين، أَقَا ڒْمُلْك ن أَربِّـي إِ كنِّيو.
ئِضَرْغَاڒن تْوَاڒَان، ئِزحَّافن ݣُّوْرن، يِنِّي إِي ذِي يدْجَا جْذَام ݣنْفَان، ئِذهْشُوْرن تسْڒَان، يِنِّي يمُّوْثن تْنكَّرن-د، ڒْمُسَاكِين تْوَابشَّارن.
ڒخْدّنِّي يِنِّي يدْجَان خ وفُوْسِي اَذَاسن يِينِي وزدْجِيذ-أَ: آ يِنِّي إِي ذِي يݣَّا بَابَا لْبَرَكَا، أَرَاحم-د كنِّيو وَرْثم ڒْمُلْك إِي ذَاوم يسوْجذ زݣ وَامِي ثدْجَا دُّنشْت.
وَامِي يࢲْرَا قَاع ڒْغَاشِي نِّي، يُوْڒِي غَار وذْرَار يقِّيم ؤُسِين-د غَارس يمحْضَارن نّس.
وَار تݣّْوْذم شَا آ ثْحِيمرْث ينُو ثَمزْيَانْت، يرْضَا بَابَاثْوم اَذَاوم يُوْش ڒْمُلْك نّس.
ذِنِّي إِي غَا يِيڒِين يمطَّاون ذ وغࢲَّاࢲ ن ثغْمَاس خْمِي غَا ثࢲرم بْرَاهِيم ذ إِسْحَاق ذ يَعْقُوْب ذ مَارَّا لأَنْبِيَا غَار ذَاخڒ ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي، كنِّيو تْمنْضَارم غَار بَارَّا!
ئِكَّر يجّن زݣ يِنِّي يتْوَاعَرْضن يسْڒَا إِ وَاوَاڒ نِّي ينَّا-ٱس إِ عِيْسَى: "سَّعْذ ن ونِّي إِي غَا يشّن اَغْرُوْم ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي!"
ينَّا-ٱس بْرَاهِيم: عْقڒ آ مِّي ينُو، شك ثيْسِيذ ڒْحَقّ نّش زِي ڒْخِير ذِي ثُوْذَارْث نّش، لِعَازَر يعِيش مْعَادّب. ڒخُّو نتَّا اَقَاث ذَا مْلِيح، شك اَقَّاش ذِي ڒَعْدَاب.
<أَقَا أَرُّوْح ن سِيذِي أَربِّـي اَقَاث خَافِي، ئِخْضَر-اَيِي حمَا اَذ بشَّرغ ڒْمُسَاكِين. ئِسّكّ-اَيِي-د اَذ خْبَرغ لْحُرِّيَا إِ يمحْبَاس، يِنِّي يتْوَاضَرْغْڒن اَثن اَرّغ تْوَاڒَان، يِنِّي يتْوَاضڒْمن اَذَاسن د رْخُوْغ.
ݣِّين ؤُڒ ذݣ يمحْضَارن نِّي، شجّْعن-ثن بَاش اَذ اَرْنِين ذِي لْإِيمَان نْسن. قَّارن-اَسن: أُو لَابُد اَخَانغ ثكّ اَطَّاس ن تَمَارَا بَاش نشِّين ڒْمُوْمِنِين أَ نَاذف ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي.
نشِّين نتْوَازيَّار وَلَكِن ڒبْدَا نفَرّح؛ نشِّين ذ يپُـوْبْرِيثن نْسرْبَاح اَطَّاس ن يِوْذَان؛ وَار غَارْنغ وَالُو وَلَكِن غَارْنغ كُڒْشِي.
ثكَّا خَاسن يجّن ن ڒْمِحْنث ذ ثَمقّْرَانْت ثقْسح خَاسن اَطَّاس. وَاخَّا نِثْنِي ذ يپُـوْبْرِيثن وَار غَارْسن وَالُو وَلَكِن نِثْنِي ڒفْرَاحث نْسن ثمْغَر. زِي مَانَاينِّي إِي زِي تفّغ يجّن ن صَّذَاقَا ذ ثَمقّْرَانْت اَطَّاس.
أَقَا ثسْنم اَرْضَا ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح. تُوْغَا نتَّا غَارس كُڒْشِي، وَلَكِن عْلَاحْسَاب نشِّين يسْمح ذِي كُڒْشِي مَانَاينِّي بَاش اَغَارْنغ يِيڒِي كُڒْشِي س مَانَاينِّي إِي ذِي يسْمح.
كنِّيو ثبْذَام تݣّم مَامش نْتݣّ نشِّين ذ مَامش يتݣّ سِيذِيثْنغ لِأَنَّا كنِّيو ذِي ڒْوسْط ن وَاطَّاس ن تَمَارَا ثْقبْڒم اَوَاڒ نّغ س ڒفْرَاحث إِي د يُوْسِين زِي أَرُّوْح يقدّْسن.
مَانَايَا ذ يجّن ن دَّلِيل بلِّي لْحُكم ن أَربِّـي يدْجَا نِيشَان، أُو س دَّلِيل-أَ اَكنِّيو يحْسب ثسْذَاهدْجم ڒْمُلْك نّس إِي خف ثْعدّْبم.
سَّعْذ ن ونِّي يصْبَارن خ ڒمْحَاين اَتَاف خْمِي غَا ينْجح اَذ ييْسِي تَّاج ن ثُوْذَارْث ونِّي إِي زِي يعَاهذ أَربِّـي يِنِّي إِي ث يتْحِبَّان.
شُوْف آي أَيثْمَا يمْعِيزّن ينُو، مَا وَار ثسِّينم شَا أَربِّـي يخْضَر ڒْمُسَاكِين ن دُّنشْت-أَ حمَا اَذ يڒِين ذ تْوَاجَر س لْإِيمَان نْسن اَذ وَرْثن ذِي ڒْمُلْك إِي زِي يوْعذ أَربِّـي يِنِّي إِي ث يتْحِبَّان؟
نش سّْنغ ڒمْحَاين نّش، شك ذ ڒْمسْكِين، وَلَكِن لَّا شك ذ تَّاجَر! سّْنغ ڒْبَاطڒ إِي خَاوم قَّارن يِنِّي يحسّْبن يخف نْسن زِي أَيث-إِسْرَائِيل. لَّا، نِثْنِي وَار دْجِين شَا زِي جْمَاعث ن أَيث-إِسْرَائِيل؛ نِثْنِي غِير ذ يجّن ن جْمَاعث إِݣ يعبّْذن شِّيطَان.