36 قِّيمن مَارَّا يوْذَان نِّي ذهّْشن نَّان إِ وَايَاوْيَا: "مِين يعْنَا مَانَايَا؟ ئِتْأَمَر ؤُڒَا ذ جْنُوْن يعفَّانن س يِجّن ن سُّلْطَا ذ ثْزمَّار نِثْنِي تفّْغن."
وَامِي يسُوْفغ عِيْسَى جّنّ نِّي، يبْذَا وزيْنُوْن نِّي يسَّاوَاڒ. قِّيمن تْعجّْبن ڒْغَاشي نِّي نَّان: "عمَّارْص مَا يوْقع مَانَايَا ذِي ثْمُوْرْث ن أَيث-إِسْرَائِيل."
ذهْشن مَارَّا يوْذَان نِّي نَّان إِ وَايَاوْيَا: "مِين يعْنَا مَانَايَا؟ أَسرْمذ-أَ ذ جْذِيذ، ذَايس سُّلْطَا! يتْأَمَر ؤُڒَا ذ جْنُون يعفَّانن، تݣّن-اَس اَرَّاي."
تْعجّْبن اَطَّاس نَّان: مَارَّا مِين يتݣّ ذ اَصبْحَان. ئِتَارَّا حتَّا ذ يذهْشُوْرن تسْڒَان، حتَّا ذ يزيْنُوْنن سَّاوَاڒن."
مَارَّا ونِّي يتْسْڒَان يتْعجّب ذݣ وَاوَاڒ نِّي إِي ذَاسن نَّان يمكْسَاون.
قِّيمن يِوْذَان نِّي تْعجّْبن ذݣ وسڒْمذ نّس مِينْزِي غَارس سُّلْطَا إِي زِي يسڒْمَاذ.
ذ نتَّا يݣَعّْذن غَار وجنَّا اَقَاث خ وفُوْسِي ن أَربِّـي، يَارَّا لْمَلَائِيكَاث سْوَادَّاي ن لْحُكم نّس ذ يِنِّي يحكّْمن ذ يِنِّي يجهْذن.