21 ئِبْذَا يقَّار-اَسن: "نْهَارَا قَا يفّغ-د وَاوَاڒ ن لْكِتَاب-أَ إِي ؤُمِي ثسْڒِيم."
أَمنِّي إِي ذَاسن يتْكمَّاڒ وَاوَاڒ ن نَّبِي إِشَعْيَا إِݣ ينَّا ذݣ يِجّن ن زْمَان: <شْحَاڒ مَا تسْڒِيم وَار تفْهِيمم، شْحَاڒ مَا ثْخزَّرم وَار تْوِيڒِيم.
ئِبلّع لْكِتَاب نِّي، يَارَّا-ٱس-ث إِ وخدَّام يقِّيم. مَارَّا يِنِّي يدْجَان ذِي ثمْزِيذَا قِّيمن تخزَّارن ذَايس.
مَارَّا سَّاوَاڒن خَاس مْلِيح، تْعجّْبن ذݣ وَاوَاڒن يصبْحَانن إِي د يفّْغن زݣ وقمُّوْم نّس. نَّان خَاس: مَا وَار يدْجِي شَا وَانِيتَا ذ مِّيس ن يُوْسف؟
ثْرزُّوم ذِي لْكُتُب كنِّيو تْغِير-اَوم ذَايْسن ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا. إِيوَا ؤُڒَا ذ يِيْنَا شهّْذن خَافِي.
أَمُّو يكمّڒ وَاوَاڒ نّس إِي ينَّا أَربِّـي إِ مَارَّا لْأَنْبِيَا زِي قْبڒ، يعْنِي يتْخصَّا لْمَسِيح نّس اَذ يتْوَاعدّب.