12 ؤُسِين-د غَارس ڒبْعَاض زݣ يِنِّي يجمّْعن ضَّرِيبَا بَاش اَذ تْوَاطهَّارن س وَامَان نَّان-اَس: "آ لْمُعَلِّم، مِين غَا نݣّ نشِّين؟"
مڒَا كنِّيو تخْسم غِير يِنِّي إِي كنِّيو يتخْسن، مَان لْأَجَار إِي غَارْوم كنِّيو؟ مَا وَار يدْجِي اَمنِّي إِي تݣّن ؤُڒَا ذ يعشَّارن؟
وَلَكِن ونِّي يجمّْعن ضَّرِيبَا يبدّ غَار ڒݣّْوَاج. وَار يزْعِيم حتَّا اَذ ييْسِي ثِيطَّاوِين نّس غَار وجنَّا، ئِشَّاث ذݣ وُوْڒ نّس ينَّا: يَا أَربِّـي، رْحم-اَيِي نش ذ لْعَاصِي!
نَّان-اَس ڒْغَاشِي: "ئِي نشِّين مِين غَا نݣّ؟"
يَارَّا خَاسن ينَّا-ٱسن: "وَار جمّْعث بُو كْتَار زِي لْقَانُوْن."
مَارَّا يوْذَان تسْڒَان خَاس، ؤُڒَا ذ يعشَّارن نِثْنِي س يِيخف نْسن عْتَرْفن بلِّي مَانَايَا يدْجَا نِيشَان مِينْزِي نِثْنِي تْوَاطهَّارن س وَامَان عْلَاحْسَاب يَحْيَى.
ئِوذَان نِّي وَامِي سْڒِين إِ وَاوَاڒ-أَ، ؤُڒَاون نْسن شمْضن. كَّرن نَّان-اَس إِ بُطْرُس ذ اَرُّسُل نّغْنِي: "آي اَيثْمَا، مِين غَا نݣّ؟"