7 ينَّا-ٱوم قَا يتْخصَّا مِّيس ن بْنَاذم اَذ يتْوَاسلّم إِ يِنِّي يعصَّان، نِثْنِي اَث صلّْبن نتَّا اَذ د يتْوَاسكَّر ذِي نْهَار ن وِيس ثڒْتِيَّام."
سّنِّي يبْذَا عِيْسَى يسْفهَّام إِ يمحْضَارن نّس بلِّي لَابُد اَذ يرَاح نتَّا غَار ثنْدِينْت ن لْقُدْس اَذ يتْوَاعدّب خ وَاطَّاس ن ثْمسْڒَايِين خ وفُوْس ن يمقّْرَانن ن أَيث-إِسْرَائِيل ذ اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا ذ يمْسڒْمَاذن ن شَّرِيعَا. أَث نْغن، وِيس ثڒْتِيَّام اَذ د يتْوَاسكَّر زِي ڒْمُوْث."
تُوْغَا يتْخصَّا إِ لْمَسِيح اَذ يعدّب، سّنِّي اَذ يَاذف غَار لْعَظَمَا نّس."
ينَّا-ٱسن: "أَمُّو إِي يُوْرَا ذِي لْكِتَاب قَا يتْخصَّا إِ لْمَسِيح اَذ يتْوَاعدّب اَذ د يكَّر زِي ڒْموْث وِيس ثڒْتِيَّام.
نشِّين ذ يسْرَائِيلِيْين زݣ وَامِي د نخْڒق، نشِّين وَار ندْجِي شَا زِي ڒݣْنُوْس يعصَّان زَعْمَا.