34 نَّان-اَسن: "مَانَايَا ذ صَّح! ئِكَّر-د سِيذِيثْنغ زِي ڒْموْث، تُوْغَا يبَان-د إِ سِمْعَان!"
رُوْحنْت كنِّينْت ڒخُّو غَار يمحْضَارن نّس ذ بُطْرُس إِنِينْت-اَسن اَقَا عِيْسَى يرُوْح اَذَاوم يزْوَار غَار ثْمُوْرْث ن لْجَلِيل اَكنِّيو يرَجَا ذِنِّي. أَث تَافم اَمشْنَاو مَامّش غَارْوم د يوصَّا زِي قْبڒ."
نتَّا وَار ذَا يدْجِي شَا، ئِكَّر-د زِي ڒْموْث. مَا وَار ثعْقِيڒنْت شَا وَامِي كِذْوم يسِّيوڒ أُو نتَّا تُوْغَاث عَاذ ذِي ثْمُوْرْث ن لْجَلِيل؟
وَامِي ت يࢲْرَا سِيذِيثْنغ ثقّس-اَس ينَّا-ٱس: "وَار تْرُو شَا!"
يسّكّ-يثن غَار سِيذِيثْنغ حمَا اَذَاس ينِين مَا ذ شك إِي خف نتْسْڒَا اَذ د تَاسذ نِغ أَ نْرَاجَا شَان يِجّن نّغْنِي؟
وَامِي يعْذُو ڒَعْذَاب ن ڒْموْث نّس، يتْمظْهَار-اَسن-د خ يِجّن ن اَرْبعِين يُوْم يسفْهَام-يثن مبْڒَا شّكّ نتَّا اَقَا يدَّر. ئِتَاس-د غَارْسن يسَّاوَاڒ اَكِذْسن خ ڒْمُلْك ن أَربِّـي.
ثُمَّا يمظْهَار-اَس-د إِ بُطْرُس، سّنِّي يمظْهَار-اَسن-د إِ ثنْعَاش نِّي ن اَرُّسُل.