21 نشِّين تُوْغَا نتْمنَّا بلِّي ذ نتَّا إِي غَا يسْنجْمن أَيْث-إِسْرَائِيل! نْهَارَا ذ وِيس ثڒْتِيَّام زݣ وَامِي يوْقع مَانَايَا.
"لْحَمْدُ لِلَّه إِ سِيذِي أَربِّـي ن أَيث-إِسْرَائِيل، ڒَاحقَّاش يفْقذ شَّعْب نّس يفكّ-يث.
ذِي ڒْوقْث نِّي ثُوْسَا-د ثْحمّذ أَربِّـي ثسِّيوڒ خ وحنْجِير نِّي اَك مَارَّا يِنِّي يتْرَاجَان نْهَار نِّي ذِي غَا يفكّ أَربِّـي لْقُدْس.
وَامِي مُوْنن اَرُّسُل اَك عِيْسَى نَّان-اَس: "آ سِيذِي، مَا ذݣ وُوْسَّان-أَ إي د غَا ثَارّذ ڒحْكَام غَار أَيث-إِسْرَائِيل؟"
مَا ثْرزُّوْذ اَذَايِي ثنْغذ اَم ثنْغِيذ أَمِصْرِي نِّي ن إِضنَّاظ؟
تْغنَّاجن س يِجّن ن يِزْڒْي ذ جْذِيذ قَّارن: "ذ شك إِي يسْذَاهدْجن اَذ تيْسِيذ لْكِتَاب أَذ ترْزْمذ يشمَّاعن نّس، ڒَاحقَّاش تْوَاغَرْصذ، ثسْنجْمذ يوْذَان إِ أَربِّـي س يذَامّن نّش زِي مْكُڒ ڒْقُوْم ذ لُّغَا ذ شَّعْب ذ ڒْݣنْس.