7 سّقْسَان-ث نَّان-اَس: "آ لْمُعَلِّم، مڒْمِي غَا يوْقع مَانَايَا؟ مِين ثعْنَا لْعَلَامَا نِّي خْمِي عْڒَاين غَا وقْعنْت ثْمسْڒَايِين-أَ؟"
وَامِي يقِّيم عِيْسَى ذݣ وذْرَار ن زِّيتُوْن، قَارّْبن-د غَارس يمحْضَارن نّس وَاحذْسن نَّان-اَس: "إِنِي-يَانغ شك، مڒْمِي غَا يوْقع مَانَايَا؟ مِين ثعْنَا لْعَلَامَا نِّي خْمِي د غَا ثَاسذ شك، ذ ڒفْنَا ن زْمَان؟"
خْمِي غَا ثࢲرم <مِين يدْجَان ذ اَعفَّان اَطَّاس يهدّْمن>، نتَّا يبدّ مَانِي يخصَّا وَار يتْبدِّي شَا، ڒخْدّنِّي يِنِّي يدْجَان ذِي ثْمُورْث ن يَهُوْذِيَا يتْخصَّا اَذ اَروْڒن غَار يذُوْرَار. (أَ فْهم آ ونِّي يغْرِين مَانَايَا!)
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: ئِوْذَان ن ڒْوقْث-أَ وَار تْمتِّين شَا اَڒ غَا يوْقع مَارَّا مَانَايَا.
"ثِمسْڒَايِين-أَ إِي تْوَاڒَام قَا اَذ د يَاس يجّن ن نْهَار وَار ذَا يتْغِيمِي ؤُڒَا ذ يجّن ن وزْرُو خ ونّغْنِي، مَارَّا مَانَايَا اَذ ينهْذم."
ينَّا-ٱسن: "حْضَام يخف نْوم حمَا وَار كنِّيو يخدّع حَدّ. أَطَّاس إِي د غَا يَاسن س يِيسم ينُو زَعْمَا اَذ ينِين قَا نش ذ لْمَسِيح! عَاوذ اَذَاوم ينِين قَا ڒْوقْث ثُوْوض-د! وَلَكِن كنِّيو يتْخصَّا وَار ثن تذْفِيرم شَا.