31 أَمنِّي ؤُڒَا ذ كنِّيو، خْمِي غَا ثࢲرم ثِمسْڒَايِين-أَ يتوْقِيعن اَتَاف اَذ تسّْنم إِلَّا ڒْمُلْك ن أَربِّـي يُوْذس-د.
ئِقَّار-اَسن: "تُوْبم، أَقَا يُوْذس-د ڒْمُلْك ن وجنَّا."
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: ئِوْذَان ن ڒْوقْث-أَ وَار تْمتِّين شَا اَڒ غَا يوْقع مَارَّا مَانَايَا.
لِأَنَّا ثقِّيم ذْرُوْسْت ن ڒْوقْث اَذ د يَاوض ونِّي إِي د يتَاسن وَار يتْعطَّاڒ شَا.
آي أَيثْمَا، وَار سَّاوَاڒث شَا ذݣ وَايَاوْيَا حمَا وَار تْوَاعِيقِيبم شَا؛ قَا ونِّي يتحْكَامن يبدّ-د غَار ثوَّارْث.
أَقَا يُوْسَا-د ونݣَّارُو ن مَارَّا ثِمسْڒَايِين. إِذن يتْخصَّا اَذ د تَارّم ڒْبَاڒ نْوم اَغَارْوم يِيڒِي ڒَعْقڒ نْوم بَاش اَتَاف اَذ تْزمَّرم اَذ تْࢲَادْجم.