11 ئِرُوْح يسّكّ-اَسن يجّن ن وخدَّام نّغْنِي، وَلَكِن ؤُڒَا ذ ونِّي ؤُوْثِين-ث عدّن خَاس سّكّن-ث-يد يخْوَا.
ئِسّكّ-اَسن عَاوذ يجّن ن وخدَّام نّغْنِي، مرْزن-اَس عدّن خَاس.
وَامِي د يُوْوض ڒْوقْث ن وڒْقض ن وضِيڒ، ئِكَّر يسّكّ يجّن ن وخدَّام نّس غَار يخمَّاسن نِّي بَاش اَذَاس د وْشن ڒْحَقّ نّس ن ومَرْجع ن وضِيڒ. وَلَكِن مِين ݣِّين يخمَّاسن نِّي؟ ؤُوْثِين-ث، سّكّن-ث-يد يخْوَا.
ئِسّكّ-اَسن حتَّا ذ يج وخدَّام وِيس ثْڒَاثَا، ؤُڒَا ذ ونِّي جَرْحن-ث ؤُزّْڒن خَاس.
مَا ينْجم شَان ن نَّبِي وَار ث عدّْبن شَا ڒجْذُوْذ نْوم؟ نِثْنِي نْغِين ؤُڒَا ذ لْأَنْبِيَا نِّي ن زْمَان إِي ينَّان قَا ٱذ د يَاس ونِّي يدْجَان صَّالِح، يعْنِي ونِّي ڒخُّو ثْخذْعم كنِّيو ثنْغِيم-ث.
ذِي ثنْدِينْت ن فِيلِيپِّـي ثسّْنم بلِّي تْعدَّان خَانغ ذِنِّي تْبُوْصَارن خَانغ. وَلَكِن نشِّين نْزَعم اَكِذْوم، تُوْغَا يتْعَاوَان-اَنغ أَربِّـي بَاش أَ نْبشَّر جَارَاوم س لْإِنْجِيل وَاخَّا شَان يِوْذَان تْعَارَّاضن-اَنغ.