10 وَامِي د يُوْوض ڒْوقْث ن وڒْقض ن وضِيڒ، ئِكَّر يسّكّ يجّن ن وخدَّام نّس غَار يخمَّاسن نِّي بَاش اَذَاس د وْشن ڒْحَقّ نّس ن ومَرْجع ن وضِيڒ. وَلَكِن مِين ݣِّين يخمَّاسن نِّي؟ ؤُوْثِين-ث، سّكّن-ث-يد يخْوَا.
يَا لْقُدْس، يَا لْقُدْس! ذ شم إِݣ ينقّن لْأَنْبِيَا، ذ شم إِݣ يرجّْمن يِنِّي غَارم د يسّكّ أَربِّـي! نش مشْحَاڒ ن ثْوَاڒَاثِين خْسغ اَذ سْمُوْنغ ثَارْوَا نّمْ اَم شَان ثْيَازِيط يتحْبُوْبُوْضن خ يفِيدْجُوْسن نّس وَلَكِن كنِّيو ثُوْݣِيم.
ئِرُوْح يسّكّ-اَسن يجّن ن وخدَّام نّغْنِي، وَلَكِن ؤُڒَا ذ ونِّي ؤُوْثِين-ث عدّن خَاس سّكّن-ث-يد يخْوَا.
ئِبْذَا عِيْسَى يسَّاوَاڒ اَك شَّعْب س ڒْمَعْنَا-يَا ثَانِيتَا ينَّا-ٱسن: "ئِجّن ن سِّيّد يࢲُّو اَضِيڒ ذݣ يِجّن ن ومَرْجع نّس، يجَّا ذَايس يخمَّاسن صَافِي يرُوْح يسَفَر اَطَّاس ن ڒْوقْث.
مَاشِي ذ كنِّيو إِي ذَايي يخْضَرن؛ لَّا، ذ نش إِي كنِّيو يخْضَرن. كلّْفغ-كنِّيو حمَا اَذ تْرَاحم اَذ تَارْوم يزكُّوْنن، حمَا يزكُّوْنن نْوم اَذ قِّيمن إِ ڒبْدَا. أَمُّو، أَذَاوم يُوْش بَابَا مَارَّا مِين ذَاس غَا ثتَّارم عْلَاحْسَاب يسم ينُو.
آي اَيْثْمَا، أَمنِّي إِي ثدْجَام ؤُڒَا ذ كنِّيو. يعْنِي تْوَافكّم زِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى وَامِي ثمُّوْث دَّات ن لْمَسِيح، أَقَاوم خ يِيرِي ن يِجّن نّغْنِي نتَّا ذ يِيرِي ن لْمَسِيح إِي د يكَّرن زِي ڒْموْث، حمَا أَ نَارو ڒخْذَايم ثِصبْحَانِين إِ أَربِّـي.