3 رُوْحن مَارَّا يوْذَان حمَا اَذ سجّْلن، كُڒ يجّن يرُوْح غَار وبِيلَاج نّس.
ذِي ڒِيَّام نِّي اَزدْجِيذ قَيْصَر أَݣُسْطُس يُوْشَا لْأَمَار اَذ حسْبن مَارَّا يمزْذَاغ ن ثْمُوْرَا إِي ذِي يحْكم.
أَحْسَاب-أَ اَمزْوَارُو يوْقع وَامِي يحْكم كُرِينُوْس ذِي ثْمُوْرْث ن سُوْرْيَا.
ئِݣَعّذ يُوْسف زِي ثْمُوْرْث ن لْجَلِيل زݣ وبِيلَاج ن نَاصِرَا يرُوْح غَار ثْمُوْرْث ن يَهُوْذِيَا غَار وبِيلَاج ن دَاود ونِّي ؤُمِي قَّارن بَيْت لَحْم مِينْزِي نتَّا زِي دُّوْرِّيث ن دَاود ذ ڒحْبَاب نّس.
ئِݣَعّذ ذِنِّي اَذ يسجّل نتَّا ذ مَرْيَم ثنِّي إِي كذ يݣَّا زُّوْجِيَا، نتَّاث اَقَات س وعدِّيس.