29 "يَا مُوْلَانَا، اجّ-اَيِي ڒْعَبْذ نّش اَذ رَاحغ ڒخُّو غَار ثدَّارْث ن ڒهْنَا، أَمشْنَاو مَامْش ثنِّيذ شك س وَاوَاڒ نّش.
تُوْغَا نتَّا يخْبَر-يث أَرُّوْح يقدّْسن وَار يتْمتِّي شَا اَڒ غَا يࢲر لْمَسِيح ن سِيذ أَربِّـي.
يُوْفَا شِمْعُوْن اَحَرْمُوْش نِّي يِيسِي-ث جَار يفَاسّن نّس يشكَّر أَربِّـي ينَّا:
ڒخُّو اَقَايِي جَار ثْنَاين ن ثْمسْڒَايِين-أَ إِي غَا يخْضَرغ. ذَايِي مِيزْڒِي اَذ ؤُيُوْرغ زِي ثُوْذَارْث-أَ اَذ يڒِيغ اَك لْمَسِيح ڒَاحقَّاش مَانَايَا قَاع حْسن زِي مَارَّا.
سْڒِيغ إِ يِجّن ن ثْمِيجَّا زݣ وجنَّا ثقَّار: "أَرِي مَانَايَا: سَّعْذ ن يمتِّينن إِي غَا يمّْثن سَّا اَڒ ثْسَاونْت ؤُمْنن زِي سِيذِيثْنغ." أَرُّوْح ن أَربِّـي يقَّار: "وَاه، حمَا اَذ ريّْحن زِي تَمَارَا نْسن ڒَاحقَّاش ذفَّارنْت-ثن لْحَسَانَات نْسن."
سْنكَّرن ثْغُويِّيث س جّْهذ نَّان: "يَا مَوْلَانَا يَا ونِّي عَظِيم يدْجَان ذ ڒْحَقّ، مشْحَاڒ غَا ثكّذ وَار تْحِيْسِيْبذ يمزْذَاغ ن دُّنشْت-أَ، أَثن ثْعَاقْبذ خ يذَامّن نّغ؟"