21 وَامِي يكمّڒ وحنْجِير نِّي ثْمنِيَّام حمَا اَذَايس يطهَّار، سمَّان-ث عِيْسَى س يِيسم نِّي مَامْش ث يسمَّا لْمَلَاك نِّي زِي قْبڒ مَا ٱذ يِيڒي ذݣ وعْدِيس ن يمَّاس.
أَقَا اَذ د تجّ يجّن ن وحنْجِير اَث ثْسمِّيذ عِيْسَى ڒَاحقَّاش نتَّا إِي غَا يسْنجْمن ڒْقُوْم نّس زِي ڒْمُعْصِيَاث نْسن."
وَلَكِن وَار غَارس يقَارّب شَا اَڒ وَامِي د ثجَّا مِّيس. ثُمَّا يسمَّا-ث يݣَّا-ٱس عِيْسَى.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "غِير قْبڒ ڒخُّو، ذ مَانَايَا إِݣ يدْجَان نِيشَان حمَا اَذ يكمّڒ مَارَّا مِين يخس سِيذِي أَربِّـي." أُوشَا يقْبڒ يَحْيَى.
أَذ تيْسِيذ اَعدِّيس، أَذ د تجّذ يجّن ن وحنْجِير اَث تْسمِّيذ عِيْسَى.
ثعْذُو ثْمنْيَام، ؤُسِين-د يِوْذَان حمَا اَث طهَّارن. رزُّوْن اَذَاس سمَّان زَكَرِيَا خ يِيسم ن بَابَاس،
وَامِي د يمظْهَار اَم صِّفث ن يِجّن ن بْنَاذم، ئِسهْوَا-د يخف نّس يطَاع حتَّا وَامِي يمُّوْث يجّن ن ڒْموْث ذِي صَّلِيب.