15 وَامِي رُوْحنْت لْمَلَائِكَاث نِّي عقْبنْت غَار وجنَّا، سِّيوْڒن يمكْسَاون نِّي جَارَاسن نَّان: "يَالَّاهت أَ نْرَاحث غَار بَيْت لَحْم أَ نْࢲر مَانَايَا إِݣ يوقْعن مِين خَانغ يسِّيوڒ سِيذِي أَربِّـي."
يُوْم لْحِسَاب ذ لعِقَاب، أَذ تكَّر لْمَلِكَا ن لْجَنُوْب اَك يِوْذَان ن ڒْوقْث-أَ اَخَاسن ثْشثْشَا، ڒَاحقَّاش ثُوْسَا-د نتَّاث زِي ثْمُوْرْث يُوْݣْجن حمَا اَذ تْصنّط إِ ڒفْهَامث ن سُلِيمَان. أُو ذَانِيتَا يجّن ذ اَمقّْرَان زِي سُلِيمَان.
"لْعَظَمَا إِ أَربِّـي يُوْعْڒَان، ذ ڒهْنَا ن يِنِّي ذِي ثْمُوْرْث مِيخف يرْضَا."
رُوْحن ذغْيَا ؤُفِين مَرْيَم ذ يُوْسف ذ وسيْمِي نِّي يطّس ذِي ڒْمذْوذ.
وَامِي ثن يتْبَرَاك، ئِتْݣَعَّاذ خَاسن يتْوَارْفع غَار وجنَّا.
ذ نتَّا يݣَعّْذن غَار وجنَّا اَقَاث خ وفُوْسِي ن أَربِّـي، يَارَّا لْمَلَائِيكَاث سْوَادَّاي ن لْحُكم نّس ذ يِنِّي يحكّْمن ذ يِنِّي يجهْذن.