41 وَامِي عْڒَاين اَذ يَاوض غَار ثنْدِينْت ن لْقُدْس، ئِࢲْرِي-ت يبْذَا يتْرُو خَاس.
ينَّا: "آ ثَنْدِينْت ن لْقُدْس، شم مَعْلِيك تُوْغَا ثسّْنذ نْهَارَا ثِمسْڒَايِين إِي د يتِيشّن ڒهْنَا! وَلَكِن لَّا، ڒخُّو نُوْفَّرنْت خ ثِيطَّاوِين نّم.
عِيْسَى يتْرُو.