16 يُوْسَا-د وخدَّام اَمزْوَارُو ينَّا-ٱس: آ سِيذِي، عشْرَا ن ڒُوْزْنَاث ن نُّقَارْث نّش كُڒ يشْتن ثَرْنِي عشْرَا نّغْنِي.
ئِڒَاغَا-د خ عشْرَا زݣ يخدَّامن نّس، كُڒ يجّن زَّايْسن يُوْشَا-ٱس عشْرَا نْ ڒُوْزْنَاث ن نُّقَارْث. ينَّا-ٱسن: ݣّم زَّايْسنْت تِّجَارَا اَڒ د غَا ذوْڒغ.
وَامِي يذْوڒ ذ اَزذْجِيذ يعْقب-د، يُوْمَر حمَا اَذَاس د اَوِين يخدَّامن نِّي ؤُمِي يُوْشَا تْمنْيَاث نِّي حمَا اَذ يخْزَر مشْحَاڒ يرْبح مْكُڒ يجّن زَّايْسن.
أَزدْجِيذ نِّي ينَّا-ٱس: ثݣِّيذ مْلِيح آي اَخدَّام اَصبْحَان! شك ذَايك ڒَامَان خ ذْرُوْس، ڒخُّو اَذَاش ؤُشغ اَذ تْحكْمذ خ عشْرَا ن ثْندَّام.
وَلَكِن نش س اَرْضَا ن أَربِّـي ذوْڒغ مَامّش دْجِيغ ڒخُّو. ثُمَّا اَرْضَا نّس وَار يدْجِي بُو خَافِي س بْڒَا نّْفَع؛ لَّا، نش شَّاثغ تَمَارَا كْتَار زَّايْسن مَارَّا. مَاشِي ذ نش زَعْمَا؛ لَّا، ذ اَرْضَا ن أَربِّـي إِي كِذِي.