9 يسِّيوڒ س ڒْمَعْنَا-يَا اَك شَان يِوْذَان تُوْغَا تَارَّان يخف نْسن نِيشَان، تْحݣَّارن ينّغْنِي:
وَلَكِن ونِّي يتْشرَّاحن شَّرِيعَا يرزُّو اَذ يُوْش ڒْحَقّ خ يِيخف نّس، ينَّا-ٱس إِ عِيْسَى: "مِين يعْنَا وَاجَّار ينُو؟"
ڒْحِزب ن يفَرِّيسِيْين ذ يمْسڒْمَاذن ن شَّرِيعَا سَّاوَاڒن ذِي عِيْسَى نَّان: "أَرْيَاز-أَ يتْرحَّاب زݣ يِنِّي يعصَّان يتتّ اَكِذْسن!"
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "كنِّيو ذ يِنِّي إِي يرزُّوْن اَذ ؤُشن ڒْحَقّ خ يِيخف نْسن زَّاث إِ يِوْذَان، وَلَكِن أَربِّـي يسّن مِين غَارْوم ذݣ وُوْڒَاون نْوم. مِين يتَارَّان بْنَاذم غَارس لْقِيمَا، أَتَاف مَانَاينِّي ذ اَعفَّان اَطَّاس غَار أَربِّـي.
ئِبدّ وفَرِّيسِي نِّي يتْࢲَدْجَا ذِي نّفْس نّس ينَّا: يَا أَربِّـي تْشكَّرغ-شك، مِينْزِي وَار دْجِيغ شَا اَم يِوْذَان نّغْنِي يدْجَان ذ يخوَّانن نِغ ذ يِنِّي وَار يدْجِين شَا نِيشَان نِغ ذ يِنِّي يزنَّان نِغ اَم وَانِيتَا إِݣ يجمّْعن ضَّرِيبَا!
ئِوْذَان مَارَّا ࢲْرِين مَانَايَا بْذَان تْݣمْݣُوْمن نَّان قَا يُوْذف عِيْسَى اَذ يقِّيم ذِي ثدَّارْث ن يِجّن ن ورْيَاز ذ لْعَاصِي!
أَفَرِّسِي نِّي إِي ث يعَرْضن وَامِي يࢲْرَا مَانَايَا ينَّا ذِي نّفْس نّس: وَانِيتَا مَعْلِيك ذ نَّبِي اَتَاف اَذ يسّن مِين ثعْنَا ثمْغَارْث-أَ إِي ث يتْحَاذَان، نتَّاث ثعْصَا أَربِّـي.
نَّان-اَس يسْرَائِيلِيْين نِّي: "غَارْنغ ڒْحَقّ نِغ لَّا مڒَا ننَّا شك زِي سَمَارْيَا، ذَايك جْنُوْن؟"
زَوَرن-ث نَّان-اَس: "شك إِي يدْجَان ذ اَمحْضَار نّس! قَا نشِّين ذ يمحْضَارن ن مُوْسَى.
نَّان-ٱس: "شك ذ لْعَاصِي زݣ وَامِي د ثْخڒْقذ، مَا ثْرزُّوْذ اَذَانغ ثسْڒمْذذ نشِّين؟" ڒخْدّنِّي طرْدن-ث زِي ثمْزِيذَا.
ينَّا-ٱيي سِيذِي: رُوْح، شك اَش سّكّغ غَار يمُوْشَان ݣّْوْجن اَطَّاس، غَار يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل."
وَامِي وَار سِّينن شَا مَامّش يݣَّا أَربِّـي يسمْصْڒَاح اَكِذس بْنَاذم، كَّرن نِثْنِي ذْفَارن اَبْرِيذ نْسن نِّيث وَار قْبِيڒن شَا اَبْرِيذ ن أَربِّـي.
إِيوَا شك مَايمِّي تْعيَّابذ ؤُمَاش؟ شك مَايمِّي ثْسحْقَرذ ؤُمَاش؟ نشِّين مَارَّا أَ نْبدّ زَّاث إِ لْعَرْش ن أَربِّـي مَانِي إِي غَا نتْوَاحْكم.
ونِّي يتْوَاڒَان مَارَّا لْمَكْلَا حَلَال يتْخصَّا-يَاس وَار يسحْقِير شَا ونِّي وَار يتتّن شَا. عَاوذ ونِّي وَار يتتّن شَا يتْخصَّا-يَاس وَار يتْعيِّيب شَا خ ونِّي يتْوَاڒَان لْمَكْلَا مَارَّا حَلَال لِأَنَّا أَربِّـي يقْبڒ-يث.
نش قْبڒ مَا ٱذ سّْنغ شَّرِيعَا، تُوْغَايِي دَّرغ. وَلَكِن وَامِي د ثُوْسَا ڒُوْصِيّث ن أَربِّـي، ڒْمُعْصِيّث اَخْمِي ثكَّر-د زِي ڒْموْث أُوْشَا نش اَخْمِي مُّوْثغ.