34 أَذَاوم ينِيغ: ذِي دْجِيڒث نِّي اَذ يڒِين ثْنَاين طّْصن ذݣ يِجّن ن ثَاسُّوْث، ئِجّن اَذ يميْسِي يجّن اَذ يقِّيم.
خْزَرم! أَقَا نش عڒْمغ-اَوم خ مَانَايَا قْبڒ مَا ٱذ يوْقع.
إِڒِيم عْلَابَال كنِّيو! أَقَا نش عڒْمغ-اَوم خ مَارَّا مَانَايَا قْبڒ مَا ٱذ يوْقع.
ينَّا-ٱس بُطْرُس: "وَاخَّا اَذَايش غَا سمْحن مَارَّا، نش وَار ذَايش سمْحغ شَا."
"ݣّث مَامْش غَا ثَاذْفم زِي ثوَّارْث يحْصَارن. أَذَاوم ينِيغ: أَطَّاس ن يِوْذَان اَتَاف اَذ رْزُوْن اَذ اَذْفن وَلَكِن وَار زمَّرن.
قَّارغ-اَوم لَّا. مڒَا وَار ثتُوْبم شَا، أَتَاف مَارَّا إِذْوم اَذ تمّْثم اَمشْنَاو نِثْنِي.
قَّارغ-اَوم لَّا. مڒَا وَار ثْتُوْبم شَا، أَتَاف مَارَّا إِذْوم اَذ تمّْثم اَمشْنَاو نِثْنِي."
ونِّي يخْسن اَذ يسنْجم ثُوْذَارْث نّس اَتَاف اَت يخْسَر. ونِّي إِي غَا يخْسَرن ثُوْذَارْث نّس اَتَاف اَت يسنْجم.
أَذ يڒِينْت ثْنَاين ن ثمْغَارِين ذِي ثْسِيرْث حرِّينْت ثِحبَّا، ئِشْتن اَذ تْميْسِي يشْتن اَذ تقِّيم.
أَمُّو عَاوذ يسّن أَربِّـي اَذ يسنْجم يِنِّي إِي ذَاس يتْطَاعَان زِي ڒمْحَاين إِي خَاسن د يتكّن. ئِسّن عَاوذ اَذ يقّن ينِّي يعصَّان سْوَادَّاي لْحُكم نّس حتَّا ٱڒ يُوْم لْحِسَاب ذ لْعِقَاب.