28 عَاوذ مَامّش يوْقع ذِي ڒِيَّام ن لُوْط: ئِوْذَان تُوْغَا تتّن سسّن، سَّاغن زْنُوْزَان، تࢲُّوْن بنَّان.
يُوْذف عِيْسَى غَار ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت يُوْزّڒ خ مَارَّا خ يِنِّي يسَّاغن ذ يِنِّي يزْنُوْزَان. ئِقْڒب-اَسن مِيسَّاث ن يِنِّي يتْصَرَّافن تْمنْيَاث ذ ڒكْرَاسَا ن يِنِّي يزْنُوْزَان يذْبِيرن.
يوْذَان تُوْغَا تتّن سسّن، مدْجْشن تْوَاسْمدْجَاشن، حتَّا ٱڒ نْهَار نِّي وَامِي يُوْذف نُوْح ذݣ وغَرَّابُو. يُوْسَا-د طُّوْفَان ينْغِي-ثن مَارَّا إِذْسن.
وَلَكِن ذِي نْهَار نِّي إِي ذِي يفّغ لُوْط زِي ثنْدِينْت ن سَدُوْم صَافِي يسهْوَا-د خَاسن أَربِّـي ثِمسِّي ذ يزْرَا يسّشْمَاضن زݣ وجنَّا، ئِنْغِي-ثن مَارَّا.