17 ينَّا عِيْسَى: "عشْرَا نِّي، ݣنْفَان مَارَّا مَا لَّا؟ مَانِي دْجَان تسْعَا نِّي نّغْنِي؟
ئِسجّذ-اَس إِ عِيْسَى غَار يضَارن نّس يبْذَا يتْشكَّر-يث. نتَّا أَرْيَاز نِّي زِي سَامَارْيَا.
مَا اَبَرَّانِي-يَا وَاهَا إِي د يذوْڒن يحمّذ أَربِّـي؟"
وَاخَّا نِثْنِي تُوْغَا سّْنن أَربِّـي، وَلَكِن وَار ث حمِّيذن شَا وَار ث ثْشكَّرن شَا مَامّش يتْخصَّا اَذ ݣّن اَك أَربِّـي. لْأَفْكَار نْسن ذوْڒنْت خْوَانْت، ؤُڒَاون نْسن ذ يبُوْهَاڒِيْين ذوْڒن ذ ثَادْجسْت.