15 يجّن زَّايْسن وَامِي يُوْفَا يخف نّس يݣنْفَا، ئِذْوڒ-د يحمّذ أَربِّـي س جّْهذ.
وَامِي ࢲْرِين يِوذَان مَانَاينِّي، ݣّْوْذن حمْذن أَربِّـي خ سُّلْطَا إِي ذَاسن يتِيشّ إِ يِوْذَان.
ڒخْدّنِّي يبدّ خ يضَارن نّس ييْسِي ثَاسُّوْث نّس يفّغ زَّاث إِ يِوْذَان مَارَّا. قِّيمن كُڒْشِي ذهّْشن حمّْذن أَربِّـي نَّان: "عمَّارْص مَا نࢲْرَا مَانَايَا يوْقع زِي قْبڒ."
منْبَعْد إِ مَانَاينِّي عِيْسَى يُوْفَا ونِّي يݣنْفَان اَقَاث ذِي ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت ن أَيث-إِسْرَائِيل ينَّا-ٱس: "أَقَاش ثْݣنْفِيذ، وَار تݣّ بُو ڒْمُعْصِيَاث عَاوذ حمَا وَار ذَاش يتوْقِيع كْتَار زِي مِين تُوْغَا ذَايش."
ينَّا-ٱس: "ؤُمْنغ زَّايش آ سِيذِي." ڒخْدّنِّي يسجّذ-اَس.