12 يُوْذف غَار يِجّن ن دْشَار يُوْفَا ذِنِّي عشْرَا ن يرْيَازن ذَايْسن جْذَام. بدّن غَار ڒݣّْوَاج
وَلَكِن ونِّي يجمّْعن ضَّرِيبَا يبدّ غَار ڒݣّْوَاج. وَار يزْعِيم حتَّا اَذ ييْسِي ثِيطَّاوِين نّس غَار وجنَّا، ئِشَّاث ذݣ وُوْڒ نّس ينَّا: يَا أَربِّـي، رْحم-اَيِي نش ذ لْعَاصِي!
وَامِي عِيْسَى اَقَاث ذݣ يِجّن ن ثنْدِينْت، يُوْسَا-د يجّن ن ورْيَاز ذَايس جْذَام اَطَّاس. ئِࢲْرَا عِيْسَى يوْضَا-يَاس غَار يضَارن يتَّار-اَس ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي، شك مڒَا ثخْسذ ثزمَّرذ اَذَايِي ثسِّيصْفِيذ."