31 ينَّا-ٱس بْرَاهِيم: لَّا، مڒَا نِثْنِي وَار تسْڒِين شَا إِ مُوْسَى ذ لْأَنْبِيَا، وَاخَّا يكَّر-د شَان يِجّن زِي ڒْموْث اَتَاف وَار ثن يسْنقْنِيع شَا."
ينَّا-ٱس تَّاجَر نِّي: آ بَابَا بْرَاهِيم! مڒَا يرُوْح غَارْسن شَان يِجّن زݣ يِنِّي يمُّوْثن، أَتَاف اَذ تُوْبن.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى إِ يمحْضَارن نّس: "ڒبْدَا توْقِيعنْت ثْمسْڒَايِين إِي غَا يغضْڒن يوْذَان ذِي ڒْمُعْصِيَاث، وَلَكِن يَا تَمَارَا ن بْنَاذم نِّي إِݣ يدْجَان ذ سَّبَاب ن ڒْمُعْصِيَاث نِّي.
مڒَا كنِّيو وَار ثُوْمِينم شَا زِي مِين يُوْرَا، مَامّش غَا ثݣّم اَذ تَامْنم ذݣ وَاوَاڒ ينُو؟"
سّنِّي بُوْلُس يُوْذف غَار ثمْزِيذَا ن أَيث-إِسْرَائِيل، ئِسَّاوَاڒ ذِنِّي س زْعَامث شَان ن ثڒْت-شْهُوْر. ئِتمْنَاقَاش اَكِذْسن بَاش اَثن يسقْنع خ ڒْمُلْك ن أَربِّـي.
ينَّا-ٱس وزدْجِيذ أَغْرِيبَاس: "مَا س شْوَايْت ن ڒْوقْث ثَا شك ثنْوِيذ اَذَايِي ثَارّذ ذ اَمَسِيحِي؟"
تَّافْقن اَذ مڒْقن يجّن ن نْهَار، تْمَارْنِين-د ينّغْنِي ؤُسِين-د غَارس اَطَّاس إِذْسن غَار ثدَّارْث مَانِي يقِّيم بُوْلُس. ئِبْذَا يتْحدَّاث-يثن زِي صْبَاح اَڒ وَامِي د يُوْوض وعشِّي نتَّا يشهّذ س ڒْمُلْك ن أَربِّـي، ئِخس اَثن يسقْنع س شَّرِيعَا ن مُوْسَى ذ لْكُتُب ن لْأَنْبِيَا خ عِيْسَى.
لْإِنْجِيل نّغ مڒَا يغمّس س يِجّن ن لْتَام، ئِغمّس غِير إِ يِنِّي يفنَّان.
فَلِهَاذَا وَامِي نسّن أَ نݣّْوذ زِي سِيذِيثْنغ، نْرزُّو يوْذَان اَذ قْتَنْعن. ئِي مِين نعْنَا نشِّين يسّن-يث أَربِّـي مْلِيح، أُو تْمنِّيغ عَاوذ ضَّمِير نْوم اَذ يسّن مَانَاينِّي.