22 ينَّا-ٱسن بَابَاس إِ يخدَّامن نّس: رُوْحم ذغْيَا اَوِيم-د تْشَامِّير ذ اَصبْحَان اَرْضم-اَس-ث. ݣّم-اَس ثْخَاذنْت ذݣ وفُوْس نّس، ݣّم-اَس ثِسِيڒَا ذݣ يضَارن نّس.
ينَّا-ٱس مِّيس: آ بَابَا عْصِيغ سِيذِي أَربِّـي، عْصِيغ شك. وَار سْذِيهْدْجغ شَا اَذ يڒِيغ ذ مِّيش.
أَوِيم-د اَينْدُوْز نِّي يصحّن غَرْصم-اَس. أَ نشّ أَ نْفَرح مِينْزِي مِّي تُوْغَا يمُّوْث ڒخُّو يدَّر. تُوْغَا يودَّار ڒخُّو يتْوَاف. نِثْنِي بْذَان فَرّْحن.
وَلَكِن، ݣّث ڒحْوَايج ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح. وَار رهَّام شَا اَك طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نْوم، وَار تْسعَّافث شَا شّهَاوَاث نّس.
يعْنِي، أَربِّـي يسمْصْڒَاح اَكِذس مَارَّا ونِّي يتَامْنن زِي عِيْسَى لْمَسِيح، وَار يتْفرَّق جَار يِوْذَان. أَقَا مَارَّا عْصَان أَربِّـي، تْوَاحَرَّامن زِي لْعَظَمَا نّس.
لِأَنَّا اَرُّوْح إِي ذَاوم د يمُّوْشن وَار كنِّيو يتَارِّي شَا ذ يسمْغَان حمَا اَذ تْعِيشم عَاوذ ذِي ثِيݣّْوْذِي؛ لَّا، ئِمُّوْش-اَوم-د اَرُّوْح يقدّْسن حمَا اَذ تِيڒِيم ذ ثَارْوَا ن أَربِّـي. س اَرُّوْح نِّي إِي غَا نْڒَغَا: أَبَّا، يعْنِي، أَ بَابَا ينُو.
لِأَنَّا كنِّيو إِݣ يتْوَاطهَّارن س وَامَان بَاش اَذ تِيڒِيم ذِي لْمَسِيح، أَقَا ثْمُوْنم كنِّيو ذ يجّن اَكِذس.
قّْنم ثِسِيڒَا إِ يضَارن نْوم بَاش اَذ تسْوجْذم يخف نْوم اَذ تْبشَّرم س لْإِنْجِيل ن ڒهْنَا.
ئِمُّوْش-اَس اَخَاس ثݣّ ڒْكتَّان ن لُوْلَان اَصبْحَان، يرقّْ، يصْفَا." (ڒْكتَّان ن لُوْلَان اَصبْحَان يعْنِي نتَّا ذ ڒخْذَايم إِݣ يدْجَان نِيشَان ن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين.)
صنّط مْلِيح آ ونِّي يتْسْڒَان مِين يقَّار أَرُّوْح ن أَربِّـي إِ ثْجُمَاع ن ڒْمُوْمِنِين. ونِّي غَا يربْحن، أَذَاس ؤُشغ اَذ يشّ اَغْرُوْم ن لْمَنَّا ونِّي يتْوَاسْنُوْفّرن. أَذَاس ؤُشغ اَزْرُو ذ اَشمْڒَاڒ يُوْرَا ذَايس يجّن ن يِيسم ذ جْذِيذ وَار ث يسِّين حَدّ إِلَّا ونِّي إِي ث غَا يقبْڒن.
قَا نش نصّْحغ-شك اَخَافِي ثسْغذ دّْهب يتْوَاصْفَان س ثْمسِّي حمَا اَذ تْذوْڒذ ذ تَّاجَر. سغ عَاوذ اَرُّوْض ذ اَشمْڒَاڒ حمَا اَذ تسَرْضذ يخف نّش زِي ثُوْعَرْيَانْت نّش عَاوذ ذ شَان دّْوَا حمَا اَذ تسْݣنْفِيذ ثِيطَّاوِين نّش اَتَاف تْوَاڒِيذ.
ثُمَّا يمُّوْش-اَسن مَارَّا ئِج-يج، تْشَامِّير ذ اَشمْڒَاڒ يتْوَانَّا-يَاسن عَاذ اَذ تصْبَرم شْوَايْت اَڒ غَا يتْوَاكمّڒ لْعَدَد نِيشَان ن اَيثْمَاثْوم إِي غَا يتْوَانْغن اَمشْنَاو كنِّيو، يعْنِي يِنِّي إِي يعبّْذن اَم كنِّيو.
منْبَعْد إِ مَانَايَا خْزَرغ، تْوَاڒِيغ اَطَّاس ن ڒْغَاشِي مبْڒَا ڒحْسَاب زِي مْكُڒ ڒْݣنْس ذ ڒْقُوْم ذ شَّعْب ذ لُّغَا، بدّن زَّاث إِ لْعَرْش ذ زَّاث إِ يِزْمَار ݣِّين تْشَامِّير ذ اَشمْڒَاڒ، ذݣ يفَاسّن نْسن ثَسطَّا ن تْمَر.