22 ينَّا-ٱس وخدَّام: أَقَايِي ݣِّيغ مِين ذَايِي ثنِّيذ آ سِيذِي وَلَكِن عَاذ قِّيمن يمُوْشَان خْوَان.
ئِذْوڒ-د وخدَّام نِّي غَار سِيذس يعَاوذ-اَس مِين يوقْعن. ڒخْدّنِّي يغْضب بَاب ن ثدَّارْث ينَّا-ٱس إِ وخدَّام نّس: فّغ ذغْيَا غَار شَّوَارِع ذ زْنَاقِي، سِيذف-د ڒْمُسَاكِين ذ ينشْرُوْفن ذ يضَرْغَاڒن ذ يزحَّافن.
ينَّا-ٱس سِيذس: فّغ غَار يبْرِيذن ذ يمسْرُوْقن، سِيذف-د يوْذَان س بزّز بَاش اَذ اَذْفن بَاش اَذ تْعمَّر ثدَّارْث ينُو.
ثَدَّارْث ن بَابَا ذَايس اَطَّاس ن يخَّامن. مَعْلِيك وَار يدْجِي شَا اَمنِّي، إِڒِي نِّيغ-اَوم-ت. أَذ رَاحغ نش اَذَاوم سْوجْذغ اَمشَان.
لْبَرَكَا-يَا يُوْشَا-ٱيِي-ت أَربِّـي وَاخَّا ذ اَمزْيَان إِي دْجِيغ خ مَارَّا صَّالِحِين بَاش نش اَذ بشَّرغ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل اَذ سّْنن اَݣْڒَا نِّي ن لْمَسِيح إِي وَار يتْوَاشرِّيحن شَا.
لِأَنَّا لْمَسِيح مَارَّا مِين يدْجَان ن أَربِّـي يزْذغ ذِي دَّات نّس.
ذ نتَّا إِݣ يرُوْحن ذ لْفِدْيَا خ ڒْمُعْصِيَاث نّغ أُو مَاشِي غِير خ ڒْمُعْصِيَاث نّغ وَاهَا، حتَّا ؤُڒَا ذ ڒْمُعْصِيَاث ن دُّنشْت-أَ اَمن-ثكْمَاڒ.