14 سَّعْذ نّش عْلَاحقَّاش وَار غَارْسن مِينْزِي ش غَا خدْجْسن. أَتَاف اَذَاش يتْوَاخْڒف ذِي نْهَار نِّي خْمِي د غَا كَّرن زِي ڒْموْث يِنِّي يدْجَان نِيشَان."
حمَا صَّذَقَا نّش اَذ تْوَاݣّ س ثْنُوْفْرَا. ذ بَابَاش أَربِّـي إِݣ يࢲرّن مِين يتْوَاݣّن س ثْنُوْفْرَا اَتَاف اَذَاش يُوْش لْأَجَار.
لَّا، مڒَا ثݣِّيذ زَرّْدث عَرض خ ڒْمُسَاكِين ذ ينشْرُوْفن ذ يزحَّافن ذ يضَرْغَاڒن.
غَارِي لْأَمَال زِي أَربِّـي مَامش غَارْسن يدْجَا غَار يرْيَازن-أَ، يعْنِي اَذ د كَّرن زِي ڒْموْث صَّالِحِين ذ ضَّالِمِين.