26 سّنِّي اَذ تبْذَام اَذ تِينِيم: نشِّين نشَّا نسْوَا اَكِذش، تُوْغَا ثْسڒْمَاذذ-اَنغ ذݣ يبْرِيذن نّغ!
أَذَاوم يِينِي: نش وَار سِّينغ شَا زِي مَانِيس د تُوْسِيم. بعّْذم خَافِي آ يِنِّي يتݣّن شَّرّْ!
مڒَا ثْتُوبم ذ صَّح، ݣّث ڒخْذَايم ذ ثِصبْحَانِين. مَاشَي اَذ تِينِيم ذِي نّفْس نْوم اَقَا نشِّين ذ ثَارْوَا ن بْرَاهِيم أُو صَافِي. مڒَا يخس أَربِّـي ثَارْوَا ن بْرَاهِين، أَتَاف اَذ ييْسِي يِزْرَا-يَا اَثن يَارّ ذ ثَارْوَا ن بْرَاهِيم!
أَذ ݣّن يخف نْسن عبّْذن أَربِّـي وَلَكِن نكَّرن جّْهذ نّس. ئِوْذَان-أَ، أَوْݣّْوج خَاسن.
قَّارن قَا نسّن أَربِّـي وَلَكِن نكَّرن-ث س ڒفْعَايڒ نْسن. نِثْنِي تْوَاعِيفّن، وَار تْطِيعِين شَا، وَار نفّْعن شَا ؤُڒَا ذݣ يِجّن ن ڒْخذْمث ذ ثَصبْحَانْت.