47 أَوقَّاف نِّي نتَّا يسّن مِين يرزُّو سِيذس وَلَكِن وَار يسوْجِيذ شَا إِ سِيذس وَار يتݣّ شَا مِين يرزُّو سِيذس، أَتَاف اَذ يتْوَاعَاقب اَطَّاس.
ئِنْدق-د بُطْرُس ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي، ڒْمَعْنَا-يَا مَا ثقَّارذ-ث غِير إِ نشِّين مَا إِ مَارَّا يوْذَان؟"
أَتَاف اَذ د يَاس سِيذس ن ؤُوقَّاف نِّي ذݣ يِجّن ن نْهَار وَار ث ينوِّي شَا، ذݣ يِجّن ن ثْسَعَّات وَار ت يسِّين شَا. أَث يقسّ ذ يوزْوِيزن، أَث ينْضَر ذݣ ومْشَان نِّي ن يِنِّي إِي ذِي وَار يدْجِي شَا لإِيمَان.
ونِّي إِي ذَايِي يتْعيَّابن نتَّا وَار يقبّڒ شَا اَوَاڒ ينُو، أَتَاف غَارس وِي ث غَا يحَاسْبن. أَوَاڒَ-أَ إِي نِّيغ ذ ونِّي إِي ث غَا يحَاسْبن ذِي نْهَار اَنݣَّارُو.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "وَار غَارك بُو جّْهذ خَافِي إِلَّا مڒَا يمُّوْش-اَش زِي أَربِّـي. عْلَاحْسَاب مَانَايَا، ونِّي إِي ذَايِي د يُوْوِين غَارش، غَارس دّْنُوْب كْتَار زَّايك."
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "مَعْلِيك ذ يضَرْغَاڒن إِي ثدْجَام، أَتَاف وَار ذَايْوم بُو ڒْمُعْصِيّث. وَلَكِن كنِّيو ڒخُّو ثقَّارم نشِّين نتْوَاڒَا. خ مَانَاينِّي عَاذ ذَايْوم ڒْمُعْصِيّث."
مَانَايَا أَربِّـي وَار ت يُوْوِي شَا ذِي زْمَان ن ڒقْفَاڒث، وَلَكِن ڒخُّو يُوْمَر مَارَّا يوْذَان ذِي مْكُڒ اَمْشَان بَاش اَذ تُوْبن.
ونِّي يتْوَاڒَان شَان ن ڒْخِير اَث يݣّ، مڒَا وَار ث يݣِّي شَا يتْوَاحْسَاب-اَس ذ ڒْمُعْصِيّث.