43 سَّعْذ ن ؤُوقَّاف نِّي خْمِي د غَا يذْوڒ سِيذس اَث يَاف يخدّم.
سَّعْذ ن وخدَّام نِّي، خْمِي د غَا يذْوڒ سِيذس اَث يَاف يخدّم.
سَّعْذ ن يخدَّامن نِّي مڒَا يُوْسَا-د سِيذِيثْسن يُوْفِي-ثن عَاذ وَار طِّيصن شَا. أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: أَذ يݣفّض سِيذِيثْسن اَثن يسْغِيم، أَذ يبْذَا يتْسخَّار خَاسن.
يَارَّا خَاس سِيذِيثْنغ ينَّا-ٱس: "إِيوَا مِين يعْنَا ؤُوقَّاف نِّي يدْجَان ذ اَمِيغِيس ذَايس ڒَامَان؟ نتَّا ذ ونِّي إِݣ يتْكلَّاف سِيذس اَذَاسن يُوْش لْمَكْلَا إِ يخدَّامن نّس ذِي ڒْوقْث نِيشَان.
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: أَث يكلّف سِيذس خ مَارَّا اَݣْڒَا نّس.
خ مَانَايَا آي يمْعِيزّن ينُو، خْمِي غَا ثْرَاجَام كنِّيو إِ ثْمسْڒَايِين-أَ ݣّث لْمجْهُوْد نْوم بَاش اَكنِّيو يَاف اَكِذس ذِي ڒهْنَا بْڒَا ڒوْسخ بْڒَا ڒْعِيب.