39 ئِتْخصَّا-اَوم اَذ تسّْنم مَانَايَا: مْڒِي بَاب ن ثدَّارْث يسّن ثْسَعَّات إِي ذِي د غَا يَاس وشفَّار، إِڒِي وَار ث يتِيجِّي شَا اَذ د يَاذف ثَدَّارْث نّس.
خ مَانَايَا فَاقم بَعْدَا، قَا وَار ثسِّينم شَا مڒْمِي د غَا يذْوڒ سِيذِيثْوم.
وَار سْنُوْفُّوْرث شَا ڒْكنْز نْوم ذِي دُّنشْت-أَ مَانِي يَرشَّا تتّنْت-ث ثْكشَّاوِين ذ مَانِي دْجَان يشفَّارن شَّاثن نْقَابث تَاشَارن-ث.
وَلَكِن يُوْم ن سِيذِيثْنغ اَذ د يَاس اَم د يُوْسَا يجّن ن وشفَّار. أُوْشَا يجنَّاثن اَذ ودَّرن س يِجّن ن سّْدَع ذ اَمقّْرَان يݣَّا اَم ثْمسِّي يسْحَرَّاقن، ذ مَارَّا يثْرَان ذ ثْزِيرِي اَذ تْوَاسْشمْضن اَذ فْتُوْتّْسن، أَذ تخْڒَا ثْمُوْرْث-أَ ذ مَارَّا مِين ذَايس يتْوَاݣّن.
("صنّْطث، قَا نش اَذ د اَسغ اَم د يُوْسَا يج وشفَّار. سَّعْذ ن ونِّي إِي غَا يِيڒِين عْلَابَال اَذ يحْضَا اَرُّوْض نّس حمَا وَار يݣُّوْر شَا ذ اَعرْيَان اَذ ࢲرن يِوْذَان ثُوْعَرْيَنْت نّس.")
عْقڒ خ تَّعْلِيم إِي ثْقبْڒذ وَامِي ذَاس ثسْڒِيذ. خْذم زِّايس، تُوْب. مڒَا وَار ثدْجِيذ شَا عْلَابَال، نش اَغَارك د اَسغ اَم يِج وشفَّار وَار ثسِّينذ شَا مَان ثْسَاعَّات إِي د غَا اَسغ.