28 وَلَكِن نتَّا ينَّا: "لَّا، سَّعْذ ن يِنِّي يتْسْڒَان إِ وَاوَاڒ ن أَربِّـي، تْطَاعَان-اَس."
يَارَّا خَاسن ينَّا-ٱسن: "أَقَا يمَّا ذ اَيثْمَا نِثْنِي ذ يوْذَان نِّي يتْسْڒَان إِ وَاوَاڒ ن أَربِّـي خدّْمن زَّايس."
ڒخُّو ثسّْنم مَانَايَا، سَّعْذ نْوم مڒَا ثݣِّيم مِين ذَاوم نِّيغ.
سَّعْذ ن ونِّي إِي غَا يغَرن اَوَاڒن ن لْوَاحِي-يَا. سَّعْذ ن يِنِّي عَاوذ إِي غَا يصنّْطن إِ مِين يُوْرِين ذِي لْكِتَاب-أَ اَزَّايس ݣّن اَرَّاي ڒَاحقَّاش ڒْوقْث ثْقَارّب-د.
سَّعْذ ن يِنِّي يتْصبَّانن يتْشَامِّيرن نْسن، حمَا اَغَارْسن يِيڒِي ڒْحَقّ ذِي ثْشجَّارْث ن ثُوْذَارْث اَذ اَذْفن ثَنْدِينْت زِي ثوُّوْرَا نّس.