15 وَلَكِن ڒبْعَاض زَّايْسن نَّان: "بْنَاذم-أَ يسُوْفُوْغ جْنُوْن مِينْزِي اَرَّايس ن جْنُوْن ؤُمِي قَّارن بْعَلْزَبُوْل يُوشَا-اَس جّْهذ-أَ."
بَرَكَا غِير اَذ يِيڒِي ومحْضَار اَم لْمُعَلِّم نّس، أَذ يِيڒِي وخدَّام اَم ؤُوقَّاف نّس. مڒَا ڒَاغَان إِ بَاب ن ثدَّارْث <آ إِبْڒِيس>، إِيوَا مَامّش غَا ڒَاغَان إِ ڒحْبَاب ن ثدَّارْث نّس؟
سّنِّي شَان يِوْذَان ؤُوِين-اَس-د إِ عِيْسَى يجّن ن ورْيَاز ذ اَضَرْغَاڒ ذ اَزيْنُوْن ذَايس جّنّ. ئِسْݣنْفَا-ث عِيْسَى حمَا اَذ يسِّيوڒ اَذ يتْوَاڒَا.
ئِفّغ ڒخْبَار نّس ذِي سُوْرْيَا اَمن-ثكْمَاڒ. تَّاوْين-د غَارس مَارَّا يِنِّي يهڒْشن تْعدَّابن س لْأَنْوَاع ن ڒهْڒَاشَاث ذ ڒحْڒِيقَاث، مْكُڒ يمَرْيَاحن ذ يمجْنُوْنن ذ ينشْرُوْفن نتَّا يسْݣنْفَا-ثن.
وَلَكِن ڒْحِزب ن يفَرِّيسِيّْين نَّان: "نتَّا يسُوْفُوْغ جْنُوْن ڒَاحقَّاش اَرَّايس ن جْنُوْن يُوْشَا-ٱس جّْهذ-أَ."
نَّان اَطَّاس زَّايسن: "وَانِيتَا ذَايس جْنُوْن. نتَّا ذ اَبُوْهَاڒِي، مَايمّي غَارس تسْڒَام؟"
نَّان-اَس ڒْغَاشِي: "مَا ذَايك جْنُوْن شك نِغ؟ ؤُو يرزُّوْن اَش ينغ؟"
نَّان-اَس يسْرَائِيلِيْين نِّي: "غَارْنغ ڒْحَقّ نِغ لَّا مڒَا ننَّا شك زِي سَمَارْيَا، ذَايك جْنُوْن؟"
نَّان-اَس يسْرَائِيلِيْين: "رخُّو نسّن بلِّي شك ذَايك جْنُوْن. سِيذْنَا بْرَاهِيم ذ لْأَنْبِيَا مَارَّا مُّوْثن. شك ثقَّارذ مڒَا شَان يِجّن اَذ يݣّ اَرَّاي إِ وَاوَاڒ ينُو عمَّارْص اَذ يقَّاس ڒْموْث.