29 وَلَكِن ونِّي يتْشرَّاحن شَّرِيعَا يرزُّو اَذ يُوْش ڒْحَقّ خ يِيخف نّس، ينَّا-ٱس إِ عِيْسَى: "مِين يعْنَا وَاجَّار ينُو؟"
ئِڒَاغَا-د خ يمحْضَارن نّس ذ ڒْغَاشِي ينَّا-ٱسن: "ونِّي يخْسن اَذَايِي يذْفَار نش، لَابُد اَذ يسْمح ذݣ يِيخف نّس اَذ يكسِّي صَّلِيب نّس مِينْخف غَا يعدّب اَذَايِي يذْفَار.
ينَّا-ٱس عِيْسَى إِ ونِّي: "مِين تْوَاڒِيذ شك؟ مِين يعْنَا ونِّي زِي ثْڒَاثَا نِّي إِي غَا يِيڒِين ذ اَجَّار ن بْنَاذم نِّي إِي طّْفن يخوَّانن؟"
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "كنِّيو ذ يِنِّي إِي يرزُّوْن اَذ ؤُشن ڒْحَقّ خ يِيخف نْسن زَّاث إِ يِوْذَان، وَلَكِن أَربِّـي يسّن مِين غَارْوم ذݣ وُوْڒَاون نْوم. مِين يتَارَّان بْنَاذم غَارس لْقِيمَا، أَتَاف مَانَاينِّي ذ اَعفَّان اَطَّاس غَار أَربِّـي.
وَامِي وَار سِّينن شَا مَامّش يݣَّا أَربِّـي يسمْصْڒَاح اَكِذس بْنَاذم، كَّرن نِثْنِي ذْفَارن اَبْرِيذ نْسن نِّيث وَار قْبِيڒن شَا اَبْرِيذ ن أَربِّـي.
مَعْلِيك نتَّا يسمْصْڒَاح-يث أَربِّـي اَكِذس عْلَاحْسَاب ڒخْذَايم نّس، أَتَاف بْرَاهِيم غَارس ڒْحَقّ إِي زِي غَا يفْتَخر زݣ يِيخف نّس وَلَكِن زَّاث إِ أَربِّـي لَّا.
مَعْرُوْف بلِّي ؤُڒَا ذ يجّن وَار يزمَّر اَذ يمصْڒَاح اَك أَربِّـي س شَّرِيعَا ن مُوْسَى ڒَاحقَّاش لْكِتَاب يقَّار: <ونِّي يدْجَان نِيشَان اَذ يعِيش س لْإِيمَان.>
كنِّيو يسْبيّن-اَوم-د أَربِّـي يحسّب بْنَاذم نِيشَان مَاشِي غِير س لْإِيمَان نّس أُو صَافِي، ؤُڒَا س ڒخْذَايم نّس.