19 أَقَا تِيشّغ-اَوم جّْهذ إِي زِي غَا ثْعفّْسم خ يفِيغرَان ذ ثْغِرْذمِيوِين ذ مَارَّا جّْهذ ن ڒَعْذُو، وَار كنِّيو يتْضَرِّي وَالُو.
أَذ يْسِين يفِيْغرَان س يفَاسّن نْسن. مڒَا سْوِين مِين ينقّن، أَتَاف وَار ثن يضَرِّي شَا. أَذ سرْسن يفَاسّن نْسن خ يمهْڒَاش اَذ ݣنْفَان."
مَا اَذَاس يُوْش بَابَاس ثْغِيرْذنْت إِ ممِّيس مڒَا يتَّار-اَس ثَمدْجَاڒْث؟ لَّا!
وَلَكِن بُوْلُس ينْضَر فِيغر نِّي ذِي ثْمسِّي وَار ذَاس يوْقِيع وَالُو.
أَربِّـي ن ڒهْنَا نتَّا عْڒَاين اَذ يڒْبࢲ شِّيطَان سْوَادَّاي إِ يضَارن نْوم. أَكِذْوم يِيڒِي اَرْضَا ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
مڒَا شَان يِجّن يرْزُو اَذ يضَرّ ڒشْهُوْذ نِّي، أَتَاف اَذ تفّغ ثْمسِّي زݣ ؤُقمُّوْم نْسن اَذ تشّ ڒْعَذْيَان نْسن. مڒَا شَان يجّن يرْزُو اَثن يضَرّ، أَمنِّي إِي غَا يمّث.