1 منْبَعْد إِ مَانَايَا يخْضَر سِيذِيثْنغ يجّن ثْنَاين أُو سبْعِين ن يمحْضَارن، ئِسّكّ-يثن ثْنَاين ثْنَاين يزْوَارن-اَس غَار كُڒ ثنْدِينْت ذ ومْشَان إِݣ يݣَّا نتَّا اَغَارْسن يرَاح.
أَذ يُوْيُوْر زَّاث إِ سِيذِي أَربِّـي س يِجّن ن اَرُّوْح يجْهذ اَم ونِّي ن نَّبِي إِلْيَاس. أَذ يسْمصْڒَاح لْوَالِدِين اَك ثَارْوَا نْسن. أَذ يَارّ يِنِّي يعصَّان غَار وبْرِيذ ن يِنِّي يدْجَان نِيشَان حمَا اَذ يسوْجذ شَّعْب إِ سِيذِي أَربِّـي اَذ يڒِين وجْذن."
ئِي شك آي اَحنْجِير، أَذَاش تْڒَغَان نَّبِي ن ونِّي يُوْعْڒَان، مِينْزِي اَذ تُوْيُوْرذ غَار زَّاث حمَا اَذ تسْوجْذذ اَبْرِيذ إِ سِيذِي أَربِّـي.
وَامِي ت يࢲْرَا سِيذِيثْنغ ثقّس-اَس ينَّا-ٱس: "وَار تْرُو شَا!"
يسّكّ-يثن غَار سِيذِيثْنغ حمَا اَذَاس ينِين مَا ذ شك إِي خف نتْسْڒَا اَذ د تَاسذ نِغ أَ نْرَاجَا شَان يِجّن نّغْنِي؟
ئِسّكّ اَرُّسُل قْبڒ مَا ٱذ يرَاح نتَّا، رُوْحن نِثْنِي ؤُذْفن غَار يِجّن ن دْشَار ذِي ثْمُوْرْث ن أَيث-سَامَارْيَا حمَا اَذَاس سْوجْذن اَمْشَان.