6 زَكَرِيَا ذ إِلِيزَابت نِثْنِي ݣُّوْرن نِيشَان اَك أَربِّـي، ؤُڒ نْسن ذ اَشمْڒَاڒ. تݣّن مَارَّا مِين يُوْمَر ذ مَارَّا مِين يوصَّا سِيذِي أَربِّـي.
وَلَكِن وَار غَارْسن بُو يحنْجِيرن مِينْزِي إِلِيزَابت وَار تِيرو شَا. عَاوذ نِثْنِي س ثْنَاين إِذْسن مْغَارن اَطَّاس.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "كنِّيو ذ يِنِّي إِي يرزُّوْن اَذ ؤُشن ڒْحَقّ خ يِيخف نْسن زَّاث إِ يِوْذَان، وَلَكِن أَربِّـي يسّن مِين غَارْوم ذݣ وُوْڒَاون نْوم. مِين يتَارَّان بْنَاذم غَارس لْقِيمَا، أَتَاف مَانَاينِّي ذ اَعفَّان اَطَّاس غَار أَربِّـي.
تُوْغَا ذِنِّي ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس يجّن ن بْنَاذم قَّارن-اَس شِمْعُوْن. ئِݣُّوْر نِيشَان، يتݣّْوذ أَربِّـي، ئِتْرَاجَا أَيث-إِسْرَائِيل اَذ نجْمن، أَرُّوْح يقدّْسن اَقَاث خَاس.
لِأَنَّا يسِّيوڒ خَاس نَّبِي دَاود ذݣ يِجّن ن زْمَان وَامِي ينَّا: قَا تْوَاڒِيغ سِيذِي أَربِّـي زَّاثِي إِ ڒبْدَا، أَقَاث خ وفُوْسِي ينُو بَاش وَار ترْجِيجِيغ.
ئِخْزَر مْلِيح بُوْلُس غَار جْمَاعث ن لْحُكَّام ن أَيث-إِسْرَائِيل ينَّا-ٱسن: "آي اَيثْمَا، قَا نش ݣِّيغ لْوَاجِب نِيْشَان اَك أَربِّـي، زِي قْبڒ حتَّا نْهَارَا نش ضَّمِير ينُو مرْتَاح."
فَلِهَاذَا تݣّغ مَارَّا جّْهذ ينُو بَاش اَذ عِيْشغ س يِجّن ن ضَّمِير مرْتَاح زَّاث إِ أَربِّـي ذ يِوْذَان.
وَار غَارك يتِيڒِي بُو ومْشَان ؤُڒَا ذ ڒْحَقّ ذِي ڒْخذْمث-أَ ڒَاحقَّاش ؤُڒ نّش وَار يدْجِي شَا نِيشَان اَك أَربِّـي.
بَاش اَذ يتْوَاكمّڒ مِين ثْخس زَّاينغ شَّرِيعَا ن مُوْسَى. نشِّين، يعْنِي ذ يِنِّي إِݣ يݣُّوْرن ذݣ وبْرِيذ ن اَرُّوْح، وَار نْتݣّ اَرَّاي إِ نّفْس نّغ.
فَا تْشكَّرغ-كنِّيو وَامِي تعْقَاڒم خَافِي ذِي مَارَّا ثِمسْڒَايِين، ثْحفّْظم تَّعْلِيم نِّي مَامّش ذَاوم ث سڒْمَاذغ نش.
أَقَا نشِّين نْتفْتَخَر زِي ضَّمِير نّغ يعْنِي يشهّذ بلِّي نُوْيُوْر مْلِيح ذِي دُّنشْت-أَ خَصَّاتَن اَكِذْوم س يِجّن ن نِّيّث ذ وُوْڒ يصْفَان زِي أَربِّـي. وَار يدْجِي بُو س يِجّن ن ڒفْهَامث ن دُّنشْت-أَ؛ لَّا، س يِجّن ن اَرْضَا ن أَربِّـي.
أَمُّو اَذ تِيڒِيم بَرِئِن بْڒَا ڒْعِيب ذِي ڒْوسْط ن يِوْذَان ن ڒْوقْث-أَ يعوّْجن يخَروْضن. ذَايْسن إِي ثْرقّم اَم يِيثْرَان ذِي دُّنشْت-أَ خْمِي ذَاسن تْقدَّامم اَوَاڒ ن ثُوْذَارْث. أَمنِّي اَذ فْتَخَرغ ذِي نْهَار نِّي ن لْمَسِيح نش وَار ؤُزِّيڒغ شَا وَار خْذِيمغ شَا ذِي ڒْخَاوِي وَاهَا.
وَلَكِن ڒخُّو لَّا، أَربِّـي يسمْصْڒَاح-يكنِّيو اَكِذس س دَّات ن لْمَسِيح يعْنِي س ڒْموْث نّس بَاش اَكنِّيو يقدّم زَّاثس ثصْفَام بْڒَا ڒْعِيب وَار ذِنِّي بُو وِي كنِّيو إِي غَا يتَاهَامن.
أَذَاوم يسجْهذ ؤُڒَاون نْوم بَاش اَذ تِيڒِيم بْڒَا ڒْعِيب اَذ تِيڒِيم مُقدّْسِين زَّاث إِ أَربِّـي بَابَاثْنغ خْمِي د غَا يَاس سِيذِيثْنغ عِيْسَى اَك مَارَّا صَّالِحِين نّس.
خ مَانَايَا آي يمْعِيزّن ينُو، خْمِي غَا ثْرَاجَام كنِّيو إِ ثْمسْڒَايِين-أَ ݣّث لْمجْهُوْد نْوم بَاش اَكنِّيو يَاف اَكِذس ذِي ڒهْنَا بْڒَا ڒوْسخ بْڒَا ڒْعِيب.
خْمِي غَا ثسّْنم بلِّي نتَّا نِيْشَان إِݣ يدْجَا، أَتَاف اَذَايْوم ثِيڒِي تِّقث بلِّي بْنَاذم إِݣ يسْخدَّامن مِين يدْجَان نِيْشَان نتَّا يخْڒق-د زَّايس.
مَامّش غَا نݣّ نشِّين أَ نفْهم بلِّي نسّن-يث؟ قَا ث نسّن مڒَا نتْطَاعَا-ٱسنْت إِ ڒُوْصِيَاث نّس.
آ يحنْجِيرن، وَار تجَّام حَدّ اَكنِّيو يخْذع. ونِّي إِݣ يقِّيمن يسْخدَّام مِين يدْجَان نِيْشَان قَا نتَّا اَقَاث نِيْشَان مَامّش إِݣ يدْجَا سِيذِيثْنغ.