46 أُوْشَا ثنَّا مَرْيَم: "ڒَعْمَر ينُو يحمّذ سِيذِي أَربِّـي،
وَار يدْجِي غِير مَانَايَا وَاهَا، نشِّين نْفَرّح زِي أَربِّـي س سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح ونِّي إِي ذَانغ يسمْصْڒَاحن اَكِذس.
فَلِهَاذَا، مَامش يقَّار لْكِتَاب: <ونِّي يرزُّوْن اَذ يفْتَاخَر، أَذ يفْتَاخَر نتَّا زِي سِيذِي أَربِّـي.>
وَلَكِن أَ نحْمذ أَربِّـي. نتَّا ڒبْدَا يسُوْݣُّوْر-اَنغ ذݣ وبْرِيذ ن اَرْبَاح س لْمَسِيح أُو زَّايْنغ نشِّين يتنْتَاشَار ڒفْوَاح ن ثُوْسْنَا خ لْمَسِيح.
شُوْف، ذ نشِّين إِݣ يدْجَان ذ طَّهَارث نِّي ن صَّح. يعْنِي نْعبّذ س أَرُّوْح ن أَربِّـي، غِير نْتفْتَخَر س عِيْسَى لْمَسِيح، وَار نتْرِيجِي شَا اَڒ لْحَسَانَات نّغ.
فَرّْحث ڒبْدَا س سِيذِيثْنغ! أَذَاوم ينِيغ اَوَاڒ-أَ عَاوذ، فَرّْحث!
أَربِّـي نّغ ن ڒهْنَا اَكنِّيو يسِّيصْفَا ذݣ يِيخف نْوم قَاع. بُوْحْبڒ نْوم ذ ڒَعْمَر نْوم ذ دَّات نْوم اَذ قِّيمن كمْڒن بْڒَا ڒْعِيب اَڒ د غَا يَاس سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
ثْحِبّم-ث وَاخَّا وَار ث ثࢲْرِيم شَا. أَقَا ثُوْمْنم زَّايس وَاخَّا وَار ث تْوِيڒِيم شَا ڒخُّو. كنِّيو ثْعمَّرم س يِجّن ن ڒفْرَاحث ذ ثَمقّْرَانْت وَار ثْزمَّرم شَا اَت ثْشَرّْحم.