42 ثْڒَاغَا س يِجّن ن ثْمِيجَّا ثجْهذ ثنَّا: "شم تْوَابَرْكذ جَار ثمْغَارِين، عَاوذ يتْوَابَرك ونِّي إِي يدْجَان ذݣ وعَدِّيس نّم!
يُوْذف غَارس لْمَلَاك نِّي ينَّا-ٱس: "آزُوْل يَا ثنِّي إِي خف يرْضَا أَربِّـي، أَقَا سِيذِي أَربِّـي اَقَاث اَكِذم."
وَامِي ثسْڒَا إِلِيزَابت إِ سْڒَام ن مَرْيَم، ئِنْهزّ وسيْمِي نِّي ذݣ وعدِّيس نّس، نتَّاث ثشُّوْر س أَرُّوْح يقدّْسن.
نْهَارَا ذ نْهَار ذ اَمقّْرَان إِ نش وَامِي غَارِي د تُوْسَا يمَّاس ن سِيذِي!
ئِࢲْرَا-ٱيِي ذ ثَخدَّانْت نّس ذ ثَدْرِيوشْت وَاهَا. سَّا اَڒ ثْسَاونْت مَارَّا يوْذَان اَذَايِي حسّْبن ذ ثَمِيمُوْنْت،
قَّارن: "سَّعْذ ن وزدْجِيذ إِي د يُوْسِين عْلَاحْسَاب يسم ن سِيذِي أَربِّـي. ڒهْنَا ذݣ وجنَّا، لْحَمْدُو إِ أَربِّـي يُوْعْڒَان!"
ؤُسِين-د زِي سَّلَف صَّالِحِين، أُو زݣ وࢲْور نْسن إِي د يُوْسَا لْمَسِيح ذ دَّات ذ بْنَاذم. أَربِّـي يتْوَاحْمذ إِ ڒبْدَا، ونِّي يحكّْمن خ مَارَّا. آمِين.
أُو لَابُد أَ نْخزَّر مْلِيح غَار عِيْسَى زَّعِيم نّغ ذ نتَّا إِي ذَانغ غَا يسِّيوْضن نِيشَان غَار ونݣَّارُو. عِيْسَى س ڒفْرَاحث نِّي إِي تُوْغَا ث يتْرَاجَان غَار زَّاث، ئِصْبَر خ صَّلِيب يعيّب اَحݣَّار ن صَّلِيب نِّي سّنِّي يقِّيم خ وفُوْسِي ن ڒْعَرْش ن أَربِّـي.