12 زَكَرِيَا وَامِي ث يࢲْرَا ينخْڒع، ئِݣّْوذ.
ؤُذْفنْت غَار يِيفْرِي ن ونْضڒ نِّي ؤُفِينْت يج وحنْجِير يقِّيم خ جِّهث ثَفُوْسِيث، يݣَّا اَرُّوْض ذ اَشمْڒَار أُو قِّيمنْت ذهْشنْت اَطَّاس.
ذِنِّي مَرْيَم ثْنخْڒع وَامِي ثسْڒَا إِ وَاوَاڒن نّس. ثْرزُّو اَذ تْميّز مِين يعْنَا سْڒَام نِّي؟
ئِخْزَر ذَايس كُوْرْنِينْيُوْس مْلِيح يݣّْوذ ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي، مِين ثْرزُّوْذ؟" ينَّا-ٱس لْمَلَاك نِّي: "قَا ثْࢲَادْجِيث نّش ذ صَّذَقَا نّش اَقَا يقْبڒ-يثنْت زَّايك أَربِّـي، نتَّا قَا يفْقذ-يشك.
وَامِي ث ࢲْرِيغ ؤُضِيغ-اَس غَار يضَارن نّس اَخْمِي مُّوْثغ. ئِسرْس-د خَافِي فُوْس نّس اَفُوْسِي ينَّا-ٱيِي: "وَار تݣّْوذ شَا!" ينَّا-ٱيِي: "قَا نش ذ اَمزْوَارُو ذ اَنكَّارُو.