10 وَامِي يتْشعَّاڒ تْبَخُوْر، مَارَّا شَّعْب نِّي إِي ذِنِّي يمُوْنن قِّيمن غَار بَارَّا إِ ثمْزِيذَا تْࢲَدْجَان.
إِذن نشِّين أَ نطّف مْلِيح ذِي لْإِيمَان نّغ إِي خف نْشهّذ مِينْزِي غَارْنغ يجّن ن ڒفْقِي اَمقّْرَان يمْغر يُوْذف ذݣ يجنَّاثن يعْذُو-ثن، نتَّا ذ عِيْسَى مِّيس ن أَربِّـي.
شُوْف، لْمَسِيح وَار يُوْذِيف شَا اَخَّام نِّي اَمْقدّس اَطَّاس إِي يبْنَان س يفَاسّن ن بْنَاذم يتْشَابَّاهن وَاهَا ذݣ ونِّي ن صَّح؛ لَّا، نتَّا يُوْذف ذݣ وجنَّا نِّيث اَذ يحْضَار زَّاث إِ أَربِّـي عْلَاحْسَاب نشِّين.
يُوْسَا-د يجّن ن لْمَلَاك نّغْنِي يبدّ غَار ڒْمذْبَح، ئِيْسِي-د ثِمجْمَارْث نِّي يتْوَاصنْعن س دّْهب. ئِمُّوْش-اَس اَطَّاس ن تْبَخُوْر حمَا اَذ يقدّم تْبَخُوْر نِّي اَك ثْࢲَادْجِيث ن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين خ ڒْمذْبَح ن دّْهب يدْجَان زَّاث إِ لْعَرْش.