41 ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "مَعْلِيك ذ يضَرْغَاڒن إِي ثدْجَام، أَتَاف وَار ذَايْوم بُو ڒْمُعْصِيّث. وَلَكِن كنِّيو ڒخُّو ثقَّارم نشِّين نتْوَاڒَا. خ مَانَاينِّي عَاذ ذَايْوم ڒْمُعْصِيّث."
أَوقَّاف نِّي نتَّا يسّن مِين يرزُّو سِيذس وَلَكِن وَار يسوْجِيذ شَا إِ سِيذس وَار يتݣّ شَا مِين يرزُّو سِيذس، أَتَاف اَذ يتْوَاعَاقب اَطَّاس.
أَذَاوم ينِيغ: ونِّي يجمّْعن ضَّرِيبَا يذْوڒ غَار ثدَّارْث نّس مْلِيح يمصْڒَاح اَك أَربِّـي، اَفَرِّيسِي نِّي لَّا. مِينْزِي ونِّي يسمْغَارن يخف نّس، أَتَاف اَذ يِيڒِي ذ اَمزْيَان. ونِّي يسمْزَاين يخف نّس، أَتَاف اَذ يِيڒِي ذ اَمقّْرَان."
شُوْف، نشِّين مڒَا نتْعِيش س ڒْمُعْصِيّث س ڒْخَاضَر نّغ أُو نسّن لْحَقِيقَا، أَتَاف وَار غَارْنغ بُو شَان دْبِيحث اَذ تكّس ڒْمُعْصِيّث نّغ.
ونِّي يتْوَاڒَان شَان ن ڒْخِير اَث يݣّ، مڒَا وَار ث يݣِّي شَا يتْوَاحْسَاب-اَس ذ ڒْمُعْصِيّث.