14 تُوْغَا نْهَار نِّي ذ سّبْث ن لْعِبَادَا وَامِي ذَاس يسرْس عِيْسَى اَبدْجَاع خ ثِيطَّاوِين نّس يسْݣنْفَا-ث.
ئِجّن ن نْهَار ن سّبْث ن لْعِبَدَا، ئِعْذُو عِيْسَى ذݣ وبْرِيذ ذِي ڒْوسْط ن يمنْدِي، ݣُّوْرن اَكِذس يمحْضَارن نّس بْذَان تكّْسن ثِيْذرِين.
ئِجّن ن نْهَار ن سّبْث ن لْعِبَادَا يرُوْح عِيْسَى يُوْذف ثَدَّارْث ن يِجّن زݣ يمقّْرَانن ن ڒْحِزب ن يفَرِّيسِيْين حمَا اَذ يشّ اَغْرُوْم، نِثْنِي حطَّان-ث.
س مَانَاينِّي رزُّوْن يسْرَائِيلِيْين اَذ عدّْبن عِيْسَى مِينْزِي يتݣّ مَانَايَا ذِي نْهَار ن سّبْث ن لْعِبَادَا.
ڒخْدّنِّي يݣنْفَا ورْيَاز نِّي، ييْسِي ثَاسُّوْث نّس يُويُوْر. ذِي نْهَار ن سّبْث ن لْعِبَادَا إِݣ يوْقع مَانَايَا.
ؤُوِين اَرْيَاز نِّي يذوْڒن يتْوَاڒَا غَار يفَرِّيسِيْين.
وَامِي ينَّا اَمُّو، ئِسُّوْسف ذݣ وشَاڒ يݣّا زَّايس اَبدْجَاع س يكُوْفَّان نِّي يسرْس-يث خ ثِيطَّاوِين ن وضَرْغَاڒ.