30 وَامِي ينَّا نتَّا مَانَايَا، ؤُمْنن زَّايس اَطَّاس ن يِوْذَان.
ؤُمْنن زَّايس اَطَّاس ن يِوْذَان ذِنِّي.
أَطَّاس ن يسْرَائِيلِيْين إِي د يُوْسِين غَار مَرْيَم ࢲْرِين مِين يݣّا عِيْسَى ؤُمْنن زَّايس.
وَامِي يدْجَا ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس ذِي ڒْعِيذ اَمقّْرَان ن أَيث-إِسْرَائِيل، أَطَّاس ن يِوْذَان إِي زَّايس يُوْمنن زݣ يِيسم نّس وَامِي ࢲْرِين لْمُعْجِيزَاث إِݣ يتݣّ.
وَامِي ࢲْرِين لْمُعْجِيزَا نِّي إِي يݣّا، ئِوْذَان نَّان قَا ذ وَانِيتَا ذ نَّبي ذ صَّح تُوْغَا د غَا يَاسن اَذ يِيڒِي ذِي دُّنشْت-أَ.
إِنَّمَا، اَطَّاس زِي ڒْغَاشِي نِّي ؤُمْنن زَّايس. نَّان: "مَا ٱذ د يَاس عَاذ شَا ن لْمَسِيح اَذ يݣّ لْمُعْجِيزَاث كْتَار زِي ثِيْنَا يتݣّ وَانِيتَا؟"