38 مَامّش ينَّا لْكِتَاب خ ونِّي زَّايِي غَا يَامْنن: أَزَّايس اَزّْڒن يغزْرَان ن وَامَان يسدَّرن."
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "مَعْلِيك شم ثسّْنذ لْهَدِيَا ن أَربِّـي ثسّْنذ مِين عْنِيغ نش إِي ذَام يقَّارن ؤُش-اَيِي اَذ سْوغ، أَتَاف ثتَّارذ-اَيِي شم اَمَان اَذَام ؤُشغ اَمَان ن ثُوْذَارْث."
وَلَكِن ونِّي غَا يسْون اَمَان إِي ذَاس غَا ؤُشغ نش اَتَاف وَار يتْفِيذِي شَا عمَّارْص. أَمَان إِي ذَاس غَا ؤُشغ نش اَذ ذوْڒن ذَايس اَمشْنَاو يجّن ن ڒْعُنْصَر اَزَّايس ثسْفِي ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا."
أَقَا نُّوْر يتَارو-د مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان ذ مِين يدْجَان نِيشَان ذ مِين يدْجَان ذ لْحَقِيقَا.