1 منْبَعْد إِ مَانَايَا يرُوْح عِيْسَى اَذ يࢲْوَا ڒبْحَر ن لْجَالِيل (قَّارن-اَس إِ ڒبْحَر نِّي طَبَرْيَا).
ئِبعّذ سّنِّي عِيْسَى، يُوْيُوْر خ شّطّ ن ڒبْحَر ن لْجَلِيل. ئِݣَعّذ غَار يِجّن ن وذْرَار يقِّيم ذِنِّي.
يݣُّوْر عِيْسَى خ شّطّ ن ڒبْحَر ن لْجَلِيل، يُوْفَا ذِنِّي ثْنَاين ن يحدْجَاقن ن يسڒْمَان نِثْنِي ذ اَوْمَاثن. ئِجّن قَّارن-اَس سِمْعَان تْڒَاغَان-اَس س بُطْرُس، اَكذس ؤُمَاس قَّارن-اَس أَنْدْرُس. نطَّرن ثْرَاشَّا ذِي ڒبْحَر.
ئِجّن ن نْهَار يبدّ عِيْسَى غَار ڒبْحَر ن ݣَنِيسَارَت، مْزَاحَامن خَاس ڒْغَاشِي بَاش اَذ سْڒن إِ وَاوَاڒ ن أَربِّـي.
منْبَعْد إِ مَانَايَا يمظْهَار-د عِيْسَى عَاوذ إِ يمحْضَارن نّس خ شّطّ ن ڒبْحَر ن طَبَرْيَا. أَمُّو إِي يوْقع.
سّنِّي ؤُسِينْت-يد ثْغَرُّوْبَا نّغْنِي زِي ثنْدِينْت ن طَبَرْيَا غَار ومْشَان نِّي مَانِي شِّين اَغْرُوْم نِّي مَانِي يشكَّر عِيْسَى أَربِّـي.
منْبَعْد إِ مَانَايَا عِيْسَى يݣُّوْر زݣ ومْشَان غَار ومْشَان ذِي ثْمُوْرْث ن لْجَالِيل. ئِتْبعَّاذ زِي ثْمُوْرْث ن يَهُوْذِيَا مِينْزِي يسْرَائِيلِيْين نِّي رزُّوْن خَاس اَث نْغن.
نَّان-اَس: "مَامّش ݣنْفَانْت ثِيطَّاوِين نّش؟"