وَلَكِن نتَّا مِين يݣَّا؟ ئِرُوْح يبْذَا يسَّاوَاڒ اَطَّاس، ئِسُوْفغ ڒخْبَار اَڒ وَامِي يذْوڒ عِيْسَى وَار يزمَّر اَذ يَاذف غَار شَا ن وبِيلَاج بْڒَا مَا ٱذ يسْنُوْفَّر يخف نّس. تُوْغَا لَابُد يتْغِيمَا ذݣ يمُوْشَان يخْوَان، وَلَكِن وَاخَّا اَمنِّي يوْذَان تَاسن-د غَارس ذِنِّي زِي مَارَّا يمُوْشَان.