33 ئِمحْضَارن نّس سّقْسَان اَيَاوْيَا مَا يُوْوِي-اَس-د حَدّ مِين غَا يشّ؟
وَامِي يصْبَح ڒْحَاڒ، ئِڒَاغَا-د خ يمحْضَارن نّس يخْضَر ثنْعَاش زَّايْسن يݣِّي-ثن ذ اَرُّسُل.
وَلَكِن نِثْنِي وَار فهِيمن شَا إِ وَاوَاڒ نِّي، ئِقْسح خَاسن حمَا اَذ فهْمن، ݣّْوْذن اَث سّقْسَان خ مِين ذَاسن ينَّا.
ئِجّن زِي ثْنَاين نِّي ن يمحْضَارن قَّارن-اَس أَنْدْرُوْس، ؤُمَاس ن سِمْعَان بُطْرُس، يسْڒَا إِ وَاوَاڒ ن يَحْيَى يذْفَار عِيْسَى.
ؤُڒَا ذ عِيْسَى ذ يمحْضَارن نّس تْوَاعَرْضن غَار ڒْفَارْح نِّي.
وَلَكِن نتَّا ينَّا-ٱسن: "غَارِي مِين تتّغ، كنِّيو وَار ث ثسِّينم شَا."